niet zo dagelijkse blog-pagina


It's not easy being green anders


Delen mag... bedankt

1 april 2025

11.07 uur

Goedemorgen allemaal,

Wat hebben we toch een prachtig weer. Ik hou er zo van. Oké, de wind is nog wat fris. Maar de zon maakt het allemaal toch wat vriendelijker. Ondertussen zijn ze in Brielle druk bezig met het verjagen van de Spanjaarden. Daar komen vaak heel veel bezoekers op af. Het zal vandaag wat minder zijn, omdat er nergens vakantie is. Wij zijn er ook één keer geweest. Het was destijds een winderige en natte dag. Omdat we in de buurt wonen, gingen we ernaartoe. Het is toch leuk om eens te zien en te beleven.


11.11 uur

Gisteren heb ik weer een kleurplaat afgerond. De tekst kan je misschien niet aanstaan. Snap ik enigszins. Zelf hou ik er wel van. Waarom? Omdat ik anders ben? Ja en nee. Ik ben zeker geen liefhebber van die quotes die je een beter gevoel zouden moeten geven. Nog een keer - zouden moeten geven. Zelf ga ik er eerder van twijfelen, of ik word boos. Living the dream - dat is er zo één. Tja, was dat maar waar. Hoogstwaarschijnlijk, leeft maar 1% van de bevolking hun droomleven. Voor de overige 99% is het iedere dag overleven. Op welke manier dan ook. Dat mag jezelf invullen. Is niet zo moeilijk lijkt mij zo. Dus van mij mag het wel een beetje sarcastisch zijn. Niet teveel, en zeker niet te zwartgallig. Maar gewoon - anders.

Waar ik wel over na denk tijdens het kleuren, is welke kleur ik, in dit geval, de hoed ga geven. En de wolken. De kleur van de wolken staan voor ons leven momenteel. Het is een stralende dag met veel kleuren, alleen er hangen zwarte wolken boven ons. Die zwarte wolken heb ik wel een goud randje gegeven. Op één na. Dat is die wolk die binnen probeert te drijven in een uitermate, traag tempo. Zelf hoop ik dat die zwarte wolk zich terugtrekt. Dat is nog beter.


11.29 uur

Wat je nu gaat lezen is waargebeurd. Van deze gebeurtenis was Dries zelfs getuige. Eigenlijk was het best een beetje raar. Anders kan ik het niet uitdrukken. Ik neem jullie mee terug naar 2023. Het gebeurde een paar dagen na mijn tweede debulking. Oftewel, de tweede zware buikoperatie, waar een deel van mijn milt en meer zijn verwijdert.

Vooraf moet ik er nog bij vertellen dat ik dit niet deel om iemand in een kwaad daglicht te plaatsen. Waarom wel? Omdat communicatie soms op veel fronten fout kan gaan.


O ja, dit verhaal staat niet in mijn boek - Gedonder in het vooronder.


In juni 2023 werd ik voor de tweede keer geopereerd. De kanker was keihard teruggekomen. Wederom lag ik met epidurale verdoving en andere pijnstillers, half verdoofd, in mijn bed. Dries zat naast mij. Op een zeker moment werd er op de deur geklopt en een dame stapte binnen. Zij werkt als vrijwilliger en gaf massages. Nou weet ik dat een massage best lekker kan zijn. Alleen, nu even niet en zeker niet in deze situatie. Zij vroeg of zij iets voor mij kon betekenen? Ik schudde mijn hoofd van links naar rechts, en dacht - ga weg alsjeblieft. Ze was van het hardnekkige soort en zij vroeg, een voetmassage misschien? Weer schudde ik van nee, en mompelde iets van, geen voeten. Echt, ik kwam door alle medicatie,  niet goed uit mijn woorden. Dries en ik dachten oké, nu gaat ze gewoon weg. Maar nee hoor. Zij stelde nog een rugmassage voor. Hallo - hoe dan? Ik kon alleen maar stl op mijn rug liggen. Ze wilde zo graag iets voor mij doen. En dat snap ik heus wel. Maar toch...

Op een zeker moment liep ze langs het voeteneind van mijn bed en ik voelde me ineens heel raar. Het voelde niet prettig. Dries begreep ook echt niet waar ze mee bezig was. Totdat ze terugliep en met haar handen over het uiteinde van het bed, mijn dekens betaste. Daarmee voelde ze ook gelijk of ik voeten had. Waarschijnlijk wilde ze zelf voelen, of ik echt geen voeten had.

Ze liep de deur uit en liet Dries en mij in verbazing achter. We hebben het er soms nog weleens over. Hoe raar het was. Het was net of we in een vreemde film zaten.


11.44 uur

We hebben dit niet verteld aan een zorgverlener. Want, waarchijnlijk doet deze dame veel goed werk. En zullen vast veel zieke mensen, blij zijn met wat ze doet. Maar toch. soms kom je in een situatie terecht waarvan je denkt - is dit waargebeurd of droomde ik? Gelukkig zat Dries naast mij en kan dit verhaal beamen. En ja, we kunnen er zelfs om lachen.


Hebben jullie ook weleens zoiets merkwaardigs meegemaakt? Vast wel.





Een schilderij van een vrouw met een roze en oranje hoed
Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Je kan je met dit formulier ook aanmelden wanneer je e-mail wil ontvangen, zodra ik een nieuw blog heb geplaatst.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

Delen mag... bedankt

31 maart 2025

11.11 uur

Goedemorgen trouwe, lieve en beste lezers van dit Niet Zo Dagelijkse Blog. We hebben het hier even rustig gehouden. Waarom? Om te zorgen dat Dries goed kan herstellen. En dat lukt wonderwel best snel. Gisteren een heerlijk, kort blokkie omgegaan. Het binnenzitten was hij zat. Daarbij, hij wil weer conditie opbouwen. De chirurg had gezegd dat hij een vitale man is. Dat is een compliment en is een groot voordeel.

Zelf heb ik goede maaltijden bereid. Zoals altijd met veel groenten. Vetarmer dan voordat hij de diagnose galstenen kreeg. Dat resulteerde bij mij in een pond gewichtsverlies in één week. Gelukkig weten waar het doorkomt. Anders had ik direct het ziekenhuis moeten bellen. Natuurlijk blijf ik het in de gaten houden.

Over de stoelgang. Nadat Dries die ene keer microlax had gebruikt, ging het de andere dagen weer vanzelf. Dat probleem was gelijk getackeld.


11.19 uur

De boodschappen zijn weer bezorgd, inclusief de matzes voor de Pasen. Na de ene keer dat het waardeloos was, had ik toch besloten om er meer door te gaan. Het scheelt tijd en wij besparen lichamelijke energie. Het is uiteindelijk weer goed gegaan. En ja, ik houd er rekening mee dat er producten ineens niet geleverd kunnen worden. Of zelfs beschadigd kunnen zijn. Het is wat het is.


11.22 uur

Ik had eerder geschreven over de nieuwe kleurpotloden. En ik ben er blij mee. Geen gesodemieter van losse potloden. Ze zitten allemaal netjes in het grote etui vast. En op kleur. Daar houd ik zo van. Vroeger kon al in de war raken, als de potloden uit de doos op een hoop werden gegooid. Het is dan gelijk onoverzichtelijk. Het is dan zoeken en omgooien. Nou, gedoe dus. En nu... Prachtige rijen. Had ik al gezegd dat ik ANDERS ben? Of herken jij het ook?

Ook nog even over die suffe spelletjes. Die speel ik ook, 's avonds om te ontspannen. Niet te lang. Tot mijn levens op zijn, op de tijd voorbij is. Maar overdag wil ik gewoon wat anders te doen hebben. Onderwijl kijk ik tv.


11.31 uur

Afgelopen weekend hebben we een heerlijke serie bekeken op Netflix. Het speelde zich af in het Witte Huis tijdens een staatsbanket. Het had geschreven kunnen zijn door Agatha Christie. Het was ook een beetje raar, maar op een leuke manier. Ik dacht zelf, het lijkt op de Oriënt Express. En op het laatst werd dit ook gesuggereerd. Zelf ga ik altijd op zoek naar de dader. Diegene die ik bij de laastste aflevering op de korrel had, was ook de dader. Dat is niet altijd zo. Soms heb ik gewoon geluk, denk ik dan. Het bevatte veel humor en weinig geweld.

De serie heet The Residence - zoek het maar op, op Netflix.


11.35 uur

Gisteren ben ik bezig geweest met het samenstellen van een reel. Ik weet het. Daar ben ik niet zo goed in. Maar weet je, ik heb er lol in. En dat vind ik belangrijker dan dat het er zo professioneel eruit ziet. De beelden zijn schokkerig, want ik film uit de losse hand. En zeg nou zelf, jij vind het toch ook belangrijk om iets te doen waar je blij van wordt? Ja toch?!


Bekijk het filmpje en vertel mij wat je ervan vind.


Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Je kan je met dit formulier ook aanmelden wanneer je e-mail wil ontvangen, zodra ik een nieuw blog heb geplaatst.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

Delen mag... bedankt

29 maart 2025

11.21 uur

Goedemorgen, wat een zalige zonnige ochtend. Echt genieten, ook al kunnen we nog niet buiten zitten. Met Dries gaat het steeds een stukje beter. Gisteren was er wel een darm-issue. Voor de operatie mocht hij niet een x-aantal uren niet meer eten. Wel drinken gelukkig. Dus we konden de dag samen starten met koffie. Zijn darmen waren grotendeels leeg. Na de operatie mocht hij in de avond wel eten. Dat ging er goed in. En bij thuiskomst ook direct gewoon eten. Alleen, wat erin gaat, moet er weer uit. Gisterenochtend had hij veel last, ook aandrang, alleen persen mag niet. Dat doet trouwens ook pijn, ook niet onbelangrijk. Ik wist daar gelukkig wel een remedie tegen. Ik ging met mijn boodschappenrollator op stap voor de vrijdagse boodschappen. Bij de DA drogist vroeg ik of ze microlax verkochten. En die verkochten ze. Bij thuiskomst heeft Dries gelijk de microlax gebruikt. En na een korte tijd kreeg hij meer aandrang.  Al snel kwam de ontlasting er uit. En vandaag ging ook weer zonder hulpmiddelen. Of de groene kiwi moet extra stimulans geven. Hij blij en opgelucht en ik ook. Als geen ander weet ik hoe rot je jezelf kan voelen met obstipatie.


11.34 uur

Gelukkig weet ik een beetje hoe ongemakken opgelost kunnen worden. Want Dries had geen informatie hierover meegekregen bij zijn ontslag uit het ziekenhuis. Denk dat het wel belangrijk is. Kan het me zo voorstellen, dat er vaak gebeld wordt naar de huisarts. Die daardoor misschien weer overbelast raken. Vandaag hebben we ons zaterdagse gebakje gegeten. Het was een appeltaart punt. En lekker dat die was. Zalig....


11.44 uur

Gisteren zag ik reclame van de AC-TION voorbij komen op FB. Ze hadden kleurpotloden in de aanbieding, in een mooie hoes. De kleuren netjes op een rij. Het waren 150 kleuren. Ik vertelde het tegen Dries en hij ging gelijk op zoek bij de bolle blauwe bestelsite. En gevonden, besteld en het wordt deze middag al bezorgt. Ik ben helemaal blij. Diamond painting is leuk, maar kleuren vind ik zeker zo leuk en ontspannend om te doen. Beter dan suffe spelletjes spelen op de tablet. Ja toch?


11.47 uur

Vandaag zag ik op Facebook, in mijn herinneringen een foto van mezelf. Het was op deze dag - 29 maart 2023. Dries en ik waren op vakantie in Valkenburg. Het ging zo goed met mij. Ik schreef dat ik twee keer de Cauberg had opgelopen en ik voelde mij destijds onoverwinnelijk. Elf maanden daarvoor had ik mijn laatste chemokuur van de zes gekregen. Ik was totaal kapot en wist niet of het ooit goed zou komen, lichamelijk. Gelukkig was dat wel het geval. Ik had mijn power weer terug. Zelf denk ik dat het komt door mijn levenslust. 

Maar helaas, na een paar maanden zou alles anders worden. Vaste volgers weten misschien nog hoe anders. Mocht je het niet weten. Dan kan je het binnenkort lezen in mijn boek, Gedonder in het vooronder. Ook daarin heb ik over onze wandelingen en over vlaai eten achteraf geschreven. Ach, eigenlijk kan je heel veel lezen. Alle up's, down's en alles wat ertussenin gebeurd. Het is veel geweest en nog is het niet voorbij.


DISCLAIMER

Nog even over die microlax. Gebruik die niet zomaar en op eigen houtje. Bel je huisarts wanneer je darmproblemen heb. Er kan meer aan de hand zijn. Bijvoorbeeld bij vrouwen een probleem met de baarmoeder, serieuze darmproblemen. Of erger, net als bij mij - eierstokkanker.

Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Je kan je met dit formulier ook aanmelden wanneer je e-mail wil ontvangen, zodra ik een nieuw blog heb geplaatst.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

Delen mag... bedankt

27 maart 2025

10.10 uur

Vandaag een vroege start van de dag. Dries moet volgens een schema zijn pijnstillers innemen. Geen probleem, wat moet dat moet. Veel mensen zeggen vaak, dan heb je een lekkere, lange dag. Is waar. Alleen voor mij, is het dan wel een hele lange dag. En dan vooral in de avond. Ach, komt allemaal weer goed, zoals de meeste dingen goedkomen uiteindelijk.


10.40 uur

Even terug naar eerder deze week. Afgelopen dinsdag werd Dries geopereerd. Zijn galblaas moest worden verwijderd. In de ochtend vroeger opstaan, zodat hij nog koffie kon drinken. Ik zat alleen te eten. Het smaakte me van geen kanten. Het was net of ik een natte, geweekte krant zat te eten. Natuurlijk heb ik dat nooit gegeten, wel geroken, dus ik gok hoe het werkelijk zou smaken. Geur vertelt ook veel over de smaak. Al hoewel, dit gaat niet altijd op. Ik dwaal af, terug naar het verloop van de ochtend. Rond 09.30 uur stapte we in de auto, op pad naar Spijkenisse. We waren ruim op tijd in het ziekenhuis en konden gelijk doorlopen. We werden opgevangen door een verpleegkundige. Zij stelde een aantal vragen, nam bloed af en mat zijn bloeddruk. Ik werd ineens emotioneel. Dries vertelde over mijn situatie. Na verloop van tijd kwam de volgende patiënt binnen en de verpleegkundige moest door. Ondertussen werd het voor mij tijd om op te stappen. Eerst nog een kop koffie en een broodje voor de lunch thuis. De dame aan de counter zei lief bedoeld: 'laat het u smaken', terwijl ze het kopje naar mij toe schoof. Waarop ik zei: 'denk niet dat het mij zal smaken' en ondertussen druppelde er weer een tranen uit mijn ogen. Daar ging mijn mascara. Ik dronk de koffie op en kocht nog een broodje 'gezond' om mee te nemen. Op het toilet zag ik dat de mascara was gevlekt onder mijn ogen. Snel weggepoetst, op naar de betaalautomaat om het parkeren af te rekenen. Ik was net onderweg toen een oud rocknummer van the Doors werd gestart. Met het volume op standje oorverdovend reed ik naar huis. Hoe gek ook, ik kan niet zo goed tegen harde geluiden. Maar soms vind ik het heerlijk. Het doet mij ontspannen. Het had evengoed Julio Iglesias kunnen zijn. Thuis aangekomen als eerste met een vriendin zitten appen. Later wat huishoudelijke klusjes gedaan en naar de politieke debat zitten kijken. Luisteren ging niet meer. Ik werd steeds moeier en meer gespannen. Zou de operatie goed gaan? Wat zouden ze vinden? Mijn hersens maakten overuren. Na een aantal uren vond ik, dat ik lang genoeg had gewacht. Dus ik ging opzoek naar een telefoonnummer. Er werd opgenomen en de dame was verbaasd dat ik dat nummer belde. Ja duhh, het staat op de website. Gelukkig verbond zij mij door naar het juiste toestel. En je gelooft het of niet, maar de verpleegkundige vertelde, dat ze Dries aan het ophalen waren. Toeval of...? Na verloop van tijd belde Dries mij en vertelde dat het goed ging. Het was een kort gesprek, want hij was nog wat groggie van de narcose. Tijdens het gesprek met de verpleegkundige vertelde ik, dat ik niet zeker wist of ik hem kon ophalen. Mijn lichaam was behoorlijk aan het protesteren. Daarbij zou er zeker verkeersproblemen zijn, door een groot ongeluk. Ook was ik bang dat, mocht er in de nacht toch ineens complicaties zouden optreden, we naar het ziekenhuis moesten. Daar kreeg ik bij voorbaat al stress van. Gelukkig kon Dries een nachtje blijven. En ik kon uitrusten. Nog wat appen met een vriendin en vroeg in de avond ging ik naar bed. Heb nog wel wat gelezen, maar al snel ging mijn lampje uit. In de ochtend bijtijds uit bed. Koffie - bleh, die was niet te drinken. Ik zet nooit koffie. Het was warm, dus toch twee mokken gedronken. Ontbijten en op pad om Dries op te halen. Thuis gekomen zorgde Dries ervoor dat de koffie wél te drinken was. En verder, veel rusten en pijnstillers innemen. Zijn galblaas was licht ontstoken en er zaten vier stenen in. Daar kan hij geen last meer van krijgen. Gisterenavond bijtijds naar bed en vanmorgen er weer vroeg uit. Het komt wel goed uiteindelijk.


11.01 uur

Sinds de tweede operatie en chemokuren ben ik mentaal zwakker. Dat haat ik, maar ertegen vechten heeft geen zin. Het wordt er niet beter van. Dan er maar mee leven en het leven aanpassen. Ook voor dit geldt het credo, het is wat het is. Alleen met dit soort situaties baal ik toch wel een beetje meer. Ooit was ik voor geen kleintje vervaart. Maar kanker heeft mij gesloopt, op veel fronten. Ik voelde veel onmacht afgelopen dagen. Nu we weer samen zijn is het goed. Samen zijn we een sterk team. We komen er wel. Tijdens het appen met vriendin, benadrukte zij nog - ik ben maar één appje van jullie verwijderd. Hoe lief. Het geeft een gevoel van veiligheid. Dank je wel A.

Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Je kan je met dit formulier ook aanmelden wanneer je e-mail wil ontvangen, zodra ik een nieuw blog heb geplaatst.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

Delen mag... bedankt

22 maart 2025

11.56 uur

Schelden doet geen pijn! Dat wordt vaak gezegd. Maar is dat echt zo? In mijn boek - gedonder in het vooronder - heb ik op het allerlaatste moment scheldwoord verwijderd. Zelf dacht ik dat het een naar scheldwoord was. Wat had ik geschreven?  Ik had geschreven over kolere-herrie. In mijn zoektocht naar de herkomst van het woord, kwam ik tegen dat het wellicht een verbastering zou kunnen zijn uit het Frans. Het kon gaan over de ziekte, cholera. Maar ook uit het Frans, zou het staan voor colère, wat woede betekent. Ik heb het kolereherrie op het allerlaatst, toch veranderd in rotherrie. Gewoon omdat het beter staat en omdat ik wil dat de discussie daar niet over moet gaan. Kolere is ook straattaal.

Tegenwoordig wordt er vaak gescholden, nou bijna altijd.   Nee, meestal met K, KK of Kanker. Je mag er wat van vinden, dat doe ik ook. Eigenlijk heeft iedere tijd zijn eigen scheldwoorden met ziekten. In Den Haag wordt al heel lang met kanker gescholden. Wanneer je daarmee bent opgegroeid, snap ik, dat je ermee vergroeit raakt. Wanneer ik hoor, dat er met kanker wordt gescholden, denk ik er het mijne van. En dat mijne ga ik uitleggen. Mij raakt het niet. Mijn ziekte en Ik zijn niet dat scheldwoord. Mijn kanker, is niet de kanker die diegene bedoelen wanneer ze schelden. Het is voor hen gewoon een woord, wat klaarblijkelijk lekker in de mond ligt en eruit komt. Natuurlijk is het ook een vorm van taal-armoede. Diegene die het te pas en te onpas gebruiken, hebben een kleine woordenschat, denk ik. En daarom raakt het mij niet. Ze weten klaarblijkelijk niet beter. En ja, ik weet dat mijn gedachten anders zijn dan van vele anderen. Evengoed kan je ook zeggen, dat schelden met teringlijer ook niet netjes is. Tenslotte is tering, tuberculose en dat is geen ziekte die is uitgebannen. Ook die ziekte wil je niet.


En ja, ik zou het liefste zien of horen dat schelden met ziekten verdwijnt. En jij? Deel  jouw mening met mij - klik hier.    


12.09 uur

Op mijn bureau ligt het nieuwe blad van stichting Olijf. Die wordt, 4x per jaar,  gezonden naar alle donateurs. Er staat veel informatie in.  Vandaag ga ik hem doorbladeren. Morgen ga ik het blad lezen en overmorgen ga ik naar alle waarschijnlijkheid over schrijven. Het gaat een rare week worden aankomende week, in verband met de operatie van Dries. Dat weet ik nu al.


12.41 uur

Vergeten groenten is wat mij betreft een achterhaalde term. Vergeten groenten, is de groenten die liggen te verleppen in je koelkast. Niet die groenten van weleer. Want die zijn inmiddels al sinds jaar en dag bekend. Ik noem ze maar nostalgische groenten. Het kan zo zijn, dat ik die term volgend jaar ook niet meer gebruikt. Het zouden gewoon gangbare groenten moeten zijn. Nog beter: seizoensgroenten. Want dat is raapstelen, net als witte asperges en rabarber. En zo zou ik nog wel kunnen doorgaan. Afijn, koop ze eens en probeer deze heerlijke, nostalgische, gezonde voorjaar seizoensgroente.

Vandaag deel ik op deze pagina een receptenflyer van een salade met raapstelen. Het is nú uitgerekend het seizoen om deze groente te eten. Ze zijn er maar kort, dus geniet van deze gezonde, vitaminebommen. Ken je het niet. Probeer het gewoon eens. Wanneer je sla of spinazie lekker vind, vind je dit ook lekker. Koop deze nostalgische groenten.



Een poster met een foto van een salade en een recept.
Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Je kan je met dit formulier ook aanmelden wanneer je e-mail wil ontvangen, zodra ik een nieuw blog heb geplaatst.

Wat vind jij ervan?

Contact Us


Welkom Op Mijn Niet Zo Dagelijkse Blog-Pagina

Iedere dag draaien mijn hersenen op volle toeren. Gedachten, commentaren op artikelen, of  hersenspinsels. Iedere avond denk ik, oh ja, dat had ik op mijn website willen plaatsen. Wel heb ik het op mijn facebookstatus gezet.

Vanaf vandaag wil ik dat gaan veranderen. Het gaat hier geplaatst worden. Gewone en simpele dagelijkse zaken.


De aftrap van deze nieuwe pagina was op 15 februari 2025.

Je kan je met dit formulier ook aanmelden wanneer je e-mail wil ontvangen, zodra ik een nieuw blog heb geplaatst.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

Delen mag... bedankt

21 maart 2025

12.32 uur

Vanmorgen ben ik eerst boodschappen wezen doen. Het gebruikelijke rondje. Bakker, slager,  groentenboer en kaas-speciaalzaak. Het was gelukkig nog niet zo druk. Dus eigenlijk was ik snel  klaar. De aardbeien zijn binnen, evenals de asperges en raapstelen. Met de raapstelen ga ik een salade maken met een struikje witlof. Erbij heb ik 1-persoons-quiches van de kaas-speciaalzaak. Lekker en lekker makkelijk. 

12.40 uur

Nieuws over mijn manuscript - gedonder in het vooronder. Gisterenavond schreef Esther van Uitgeverij Droomvallei, dat het boek naar de redacteur is. Het gaat er echt van komen. In de video kan je zien wat proeflezer drie, in drie woorden vind van mijn boek. Het geeft een eerste indruk, vind ik. Nu maar hopen dat het goed verkocht wordt, voor het goede doel. Ook om meer bekendheid te geven aan eierstokkanker. Daar zijn niet veel boeken over.


Ondertussen denk ik, waar komt het woord manuscript vandaan? Het is al een oud woord. Gelukkig is op bijna iedere vraag een antwoord via Google. De verklaring is eigenlijk heel logisch. Manuscript staat voor handschrift.  Omdat in het verleden, of misschien nu nog door sommige schrijvers, werden de boeken eerst met de hand geschreven. Tegenwoordig gebeurd het vaak op een computer of tablet. En wordt het digitaal verzonden.


13.21 uur

 De lunch is op. Ik had bij de bakker brioche brood, meergranen desem gekocht. Het smaakte heerlijk met de aardbeien. Cadeautjes van het voorjaar. Later in het seizoen zijn ze wel goedkoper, vaak vind ik ze dan niet lekker. De aardbeien zijn of te waterig, of er zit teveel zaadjes aan de buitenkant. Daarom genieten we er nu al van. Over een maand is er weer ander fruit. Ik moet zeggen, het voorjaar is mijn seizoen. Dus ik geniet volop. Jullie ook hoop ik.


13.26 uur

Afgelopen week vertelde Dries, dat de kinderen die vanaf 2020 zijn geboren, worden geografisch worden aangeduid als Generatie Beta. Het zijn de kinderen van de generaties millennials en Gen Z. Nou ben ik zelf van de generatie X. Die X staat voor niks. We hadden niks en toch hadden we veel. Het was rustig op straat en veilig.

Wat bedoelen ze met generatie Beta? Ik denk dat je het zelf wel kan invullen. Het is de generatie die is opgegroeid met computers en alle gemakken, of ongemakken van het digitale tijdperk.


Het gesprek tussen Dries en mij ging verder. Zelf zou ik, als die zou bestaan, een robot in huis halen om de boel te doen. Zoals schoonmaken en andere zware huishoudelijke klussen. Een robot huisdier, zoals een kat of hond, lijkt mij ook wel leuk. Een robot Takkie = HEMA teckel, mopshondje of een poes. Die poes kan dan ook de HEMA poes zijn, Siepie. Of gewoon alledrie hahaha. Af en toe opladen en er is wat gezelligheid in huis erbij. Ik zie het voordeel wel.  Of ik een robot wil die van kletsen houd, hmm, daar ben ik nog niet over uit. Soms is praten leuk, maar vaak niet.


Wat vinden jullie ervan? Wel of geen robot in huis?

Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Je kan je met dit formulier ook aanmelden wanneer je e-mail wil ontvangen, zodra ik een nieuw blog heb geplaatst.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

Delen mag... bedankt

20 maart 2025

09.36 uur

Een vroegertje vandaag. Vanmorgen kreeg ik via herinneringen van Facebook een video of reeel te zien van een paar jaar terug. De video toont aardappelkoekjes die liggen te bakken in de koekenpan. Ik had ze gemaakt van een restje aardappelen. KLIK HIER VOOR HET BLOG UIT 2022

Wanneer je op de link klikt, kan je lezen hoe ik het heb gemaakt en de video weer bekijken. 

10.06 uur

Bijna iedere dinsdagmiddag kijken wij naar het politieke debat. Kan je zeggen - saai. Is soms ook wel. Soms is het ook grappig. Soms is het ronduit slecht. Je leert de politicus van de andere kant kennen. Ook waar ze voor staan. Afgelopen dinsdag ging het eerst over UVW. De verantwoordelijke bewindspersoon moet dan, bij wijze van spreken, op het matje komen. Hij/zij krijgt dan vragen vanuit de kamer. Bij het UWV worden bepaalde zaken niet snel genoeg afgehandeld. Klopt, en dat geeft problemen bij veel mensen. Onthoud nu de woorden - niet snel genoeg afgehandeld.


Wanneer niemand meer iets op te merken heeft of te vragen, is er een pauze. Daarna begint het weer, de kamer stroomt vol en de voorzitter opent de vergadering. Het eerste wat dan wordt gedaan is stemmen over moties. Afgelopen week moest er een paar keer hoofdelijk worden gestemd. Dat houdt dan in, dat iedereen in de kamer aanwezig moet zijn. Kan dat niet, dan moet je je hebben afgemeld bij de voorzitter. Die hoofdelijke stemming dus. De voorzitter haalt een kaartje met een naam/nummer uit een trommel en een griffier begint met opnoemen van de namen. Eén voor één. Diegene die wordt aangesproken zegt dan voor of tegen. Vaak is per onderwerp één stemmingsronde voldoende. Afgelopen week tot twee keer toe niet. Dan moet het over. En dat kost me toch een bak tijd. Dat houd je niet voor mogelijk. Wat zou  het toch makkelijk zijn, wanneer je op een knopje kon drukken. De voorzitter geeft dan een teken, en dan drukt iedereen een knopje in. Groen = voor, rood = tegen, grijs=geen mening. Dan is het gelijk duidelijk en het scheelt tijd.

Hoezo,  bepaalde zaken worden niet snel genoeg afgehandeld?! Het is 2025 en de tweede kamer handelt zaken af alsof we in de vorige eeuw leven. Misschien veranderd dit wanneer de nieuwe gebouwen klaar zijn. Wie weet..

En terwijl de tv aanstaat en ik luister ben ik aan het kleuren of plak steentjes. Of speel een suf spelletje op mijn tablet.


11.30 uur

Volgende week dinsdag wordt Dries geopereerd. Zijn galblaas wordt verwijderd. Nog altijd zitten we te wachten op het tijdstip van operatie. Je zou denken, dat zetten ze in je online-dossier. Niet dus. Dat gaat per post. Nou iedereen weet hoe dat gaat tegenwoordig met de postbezorging. Niet zo best dus. Op die dag vinden meer operaties plaats. Stel nou dat je een taxi moet regelen voor brengen en halen. Dan kan je dat pas, vlak voor de geplande dag. Wat dan ook gaat gebeuren, is het volgende. Het afsprakenbureau wordt overstelpt met telefoontjes van mensen die in onzekerheid zitten. Hoe moeilijk kan het zijn? Het is een klein ziekenhuis, ten opzichte van het Erasmus MC. Daar wisten we twee weken van te voren mijn operatiedatum en opnametijd. Een week van te voren werd ik alsnog gebeld, door een dame van het afsprakenbureau. Voor alle zekerheid. Er is nog een reden waarom wij het tijdstip willen weten. De kans bestaat dat hij moet overnachten, en dat ligt aan het tijdstip van opereren. Dan is het nog fijner om dit zo snel mogelijk te weten. Nou hoeven wij niet zoveel te regelen. We zijn met zijn tweetjes. Maar dan nog... Kom op met dat tijdstip.


UPDATE 11.51 UUR

De operatie staat gepland op 10.30 uur.

Het kan maar gebeurd zijn. Denken we maar.


12.01 uur

Nog even zeuren over Facebook en een bepaalde mogelijkheid. Iedereen kent het wel en heeft het ervaren. Je loopt voorbij een groep en ineens stokt het gesprek. Die voerden ze al op fluistertoon, want dat werd besproken was alleen voor dit exclusieve groepje waar jij niet bij hoort.

Mij is dat ook vaak overkomen. Het begint al op het schoolplein. Kinderen vormen ook exclusieve groepjes. Diegene die niet voldoet aan hun maatstaven mogen er niet bijhoren. Ze pesten diegene weg, of stoppen met praten. Hetzelfde gebeurt op de werkvloer. Heb ik ook ervaren.

Op Facebook heb je diverse mogelijkheden. Je kan je posts openbaar plaatsen of alleen voor je vrienden. Bijna iedereen heeft het laatste standaard aanstaan, wat verstandig is. Er is nog een mogelijkheid en dat vind ik een nare eigenlijk. Je kan groepjes maken. Dus mensen uitsluiten. Het zou niet erg zijn, want je voelt niet de behoefte om dat wat je wilt vertellen, met velen te delen. Wat ik storend vind, is dat het duidelijk wordt gemaakt in de tijdlijn. Dat jij en anderen dat bericht niet mogen lezen. Dan denk ik, joh stuur die mensen gewoon een appje, of een privé bericht. Dan hou je het helemaal privé. Of maak een ander profiel aan, enkel voor je familie en anderen. Is misschien lastig, want dan moet je steeds switchen van profiel. Het voorkomt dat anderen zien dat ze uitgesloten worden.

Misschien ben ik de enige die het opvalt? Dat zou ik graag willen weten.




Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Je kan je met dit formulier ook aanmelden wanneer je e-mail wil ontvangen, zodra ik een nieuw blog heb geplaatst.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

Delen mag... bedankt

19 maart 2025

10.45 uur

Gisteren heb ik niets geschreven op deze pagina. Ik was te druk met mijn boek in wording. Ik hoop dat de tekst nu zo goed als foutloos is. Het is een bak werk geweest. Niet alleen voor mij. Maar ook voor de proeflezers. Zij hadden de lastige taak om de fouten te ontdekken. Zelf zag ik ze niet meer. Volgens mij wordt of ben je leesblind voor je eigen fouten. Vandaag gaat de tekst naar de redacteur. Ik laat het los. Wanneer het klaar is, en gedrukt en besteld kan worden, gaat mijn reclame-maak-modus aan. Want een boek schrijven is één, verkopen is twee. Als iedereen die mij volgt op Facebook, X, Threads, BlueSky of Instagram mijn boek koopt, zou dat een mooie opbrengst zijn voor Stichting Olijf. Daarnaast komt er ook meer bekendheid over deze K.U.T.-ziekte.

11.00 uur

Gisteren zat een boek in de brievenbus waar ik een kleine bijdrage aan heb mogen leveren. De schrijfster is Joke Boon. Daar heb ik in mijn vorige NZDB over geschreven. In het kort. Joke Boon is culinair journalist. Zij schrijft voor het dagblad Trouw wekelijks een kookcolumn. Ook heeft ze al 17 boeken op haar naam. Zoals ze zegt schrijft in haar voorwoord: 'dit is het boek wat ik liever niet had willen schrijven'.

En dat herken ik als geen ander. In 2023 kreeg zij de diagnose darmkanker. De darmkanker werd ontdekt na het meedoen met het bevolkingsonderzoek. Ze had de paarse envelop gekregen, de handelingen uitgevoerd, in de retourenvelop gedaan en opgestuurd. Zij kreeg een brief met de melding dat er bloed was gevonden en naar de huisarts moest gaan. Dat was het begin van haar rollercoaster. Haar hoofdredacteur van het dagblad Trouw vroeg of zij in haar wekelijkse column over haar darmkanker wilde schrijven. Ze mocht over alles schrijven, maar er moest wel een recept bij. Het was tenslotte een kookrubriek. Vanaf het eerste begin kreeg ze veel positieve reacties. En zo werd het zaadje geplant voor dit boek. 

Het is een boek waar je niet alleen als darmkankerpatiënt iets aan heeft. Je kan ook de uitvoerige bijdragen van diverse specialisten lezen. Van arts tot diëtist. Zoals je op de omslag kan lezen, betrouwbare informatie. Ook van ervaringsdeskundigen - waaronder van mij. 


En dan over de recepten. Hoewel ik niet veganistisch eet, heb ik al recepten gezien die ik zeker ga maken. Daarover ga ik dan zeker schrijven. Als voetnoot bij recepten staat vaak een niet veganistische tip. Ik denk dat ik dit weekend de romige amandelpudding ga maken. Dries en ik eten nooit toetjes, maar hier wil graag een uitzondering voor maken. Ik zie ook recepten met polenta, Joke vind dat klaarblijkelijk net zo lekker als Dries en ik.

Jullie begrijpen, ik heb weer wat uit te proberen. En dat vind ik vervelend - NIET hahaha.


12.08 uur

De recepten in dit boek zijn niet per se alleen voor mensen met kanker. Ook voor gezonde mensen. Alleen voor de recepten zou je dit boek kunnen kopen.

Klik hier om meer te lezen over het boek. Je vind er een uitgebreide preview en foto's. De moeite waard dus.   

Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Je kan je met dit formulier ook aanmelden wanneer je e-mail wil ontvangen, zodra ik een nieuw blog heb geplaatst.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

Delen mag... bedankt

16 maart 2025

11.20 uur

Een latertje vandaag. Hoe dat komt is simpel, ik heb al veel gedaan. Natuurlijk de e-mails verzonden naar mijn vaste lezers met de link, naar het bericht van gisteren. Straks ga ik de link delen op Facebook.


Maar eerst dit...

Deze pagina ben ik gestart op 15 februari 2025. Het werd tijd voor iets nieuws. Daarmee nam ik een zeker risico. Want waarom komen lezers en lurkers naar mijn website? Voor de recepten of omdat ik over eierstokkanker schrijf? Dat kan ik zien in de statistieken. Wat mij daar opvalt is dat de meeste komen voor de recepten uit de Airfryer en Slowcooker. Maar nu ook voor mijn NZDB pagina. En dat doet mij deugd.

In de eerste maand heb ik ik tadada... 649 kijkers gehad. Nou weet ik dat er bloggers zijn die zich hiervoor zouden schamen of mij stiekem uitlachen. So be it. Met iedere lezer en reactie ben ik blij.

Dus dank iedereen die deze pagina de moeite waard vinden. En ook bedankt voor diegene die zich hebben aangemeld voor de verzendlijst.


11.44 uur

Daar zijn ze weer, de dubbele getallen. Ik lig momenteel onder vuur. Het komt omdat ik gisteren een foto heb geplaatst van een ribeye, bereid in de Airfryer. De één vond het een belediging voor het vlees. De ander vond dat ik dat moest doen op een Kamado. Voor diegene die niet weten wat een Kamado is. Dat is een bbq gemaakt van gietijzer. Daar moeten speciale kooltjes voor gekocht worden. Je kan ze op temperatuur brengen. Brood of appeltaart mee bakken en meer. Een beetje net als de airfryer, alleen je hebt niet die specifieke grillsmaak.  Of je koopt gerookt zeezout. Koop dan van het merk, Zeeuws Zoute - klik hier - not spon. Dan heb je wel de rooksmaak, maar het is niet chemisch. Je kan ook gerookte paprikapoeder kopen. Dat zit in mooie blikjes ook nog eens.

Je kan ook olie kopen die is gerijpt op gerookt hout. Maar dan kom je echt in de dure oliën en dat moet je maar net kunnen betalen.


Bewust plaats ik alleen de bereiding van de ribeye. Wat jij er lekker bij vind om te eten, is aan jou. Heb je geen grillplaat in je Airfryer. Gebruik dan gewoon het draadrooster. Zo'n grillplaat kan je wel aanbevelen. Ik gebruik het bijvoorbeeld ook om Halloumi mee te grillen.


12.13 uur

Hoe ik dit vlees heb bereid staat te lezen op de receptenflyer. Mocht je nog vragen hebben, dan kan je die naar mij toe sturen via het formulier.


12.43 uur

Gisteren was ik aan het kleuren en de punt brak af. Zo hard drukte ik toch echt niet. Ik de punt slijpen, en weer brak het af. De puntenslijper was duidelijk niet scherp meer. Vond ik bij toeval nog een puntenslijper voor make-up spullen. Een puntenslijper is een puntenslijper dacht ik. Geprobeerd en ja hoor, gelukt. Ik zit niet twee sets kleurpotloden van verschillende merken. Het eerste set, match ik nu met het Bruynzeel set. Plakkertje erop met het nummer van het potlood, waar die in het blikje ligt. En klaar. Zo heb ik altijd reserve potloden. Zodra een Bruynzeel potlood op is. Leg ik die andere in het blikje op gelid. Ik hou zo van structuur, maar dat heb ik al eerder gemeld.




 

Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.

15 maart 2025

10.45 uur

Vandaag is het precies een maand geleden, dat ik ben gestart met deze pagina. Morgenochtend ga ik eens kijken hoeveel  kijkers ik de eerste maand deze pagina hebben gevonden. Nou ben ik niet zo van de cijfers. Het is wel leuk wanneer mijn schrijfsels worden gelezen. Ja toch?  De dagelijkse cijfers van bekeken/bezocht ken ik wel. Dat is altijd zo rond de honderd. Niet spectaculair, maar het mag wat meer zijn.

11.29 uur

Dit jaar komt mijn boek uit - Gedonder in het Vooronder. Wellicht overbodig om het te vermelden. Of ook niet. Want er komen toch altijd nieuwe lezers op deze Niet Zo Dagelijkse Blogpagina. Wat ik ook kan vermelden is dat ik gevraagd ben om iets te schrijven over mijn kanker. Het eerste boek waar mijn verhaal te lezen is, is van Joke Boon. Waar zou je die van moeten kennen? Zij was een vaste columniste in het dagblad Trouw. Ook heeft zij een jaar lang over peulvruchten geschreven. Waar uiteindelijk een boek van is gemaakt.


In 2023 kreeg Joke darmkanker. Het boek is verschenen op 26-02-2025. Het staat vol met tips van deskundigen en ervaringsdeskundigen. Waaronder ik dus. Zodra ik het boek in mijn bezit heb, zal ik de cover delen. Wil jij het boek nu al kopen? Klik dan hier en bestel maar.


Een ander boek waar ik een stukje tekst voor heb mogen aangeleveren, is nog - under construction. Daar vertel ik nog niets over. Voor hetzelfde geld wordt het niet gebruikt. Dat kan altijd.


11.49 uur

Mijn zaterdagse gebakje is op. Het was een fruitschuitje. Lekker simpel, niet te groot en niet te klein ook. Straks weer aardbeien op brood. Wat ik vanavond ga koken weet ik nog niet. Jij wel? Vandaag ga ik beginnen met een nieuwe kleurplaat. De kleurpotloden, van Bruynzeel, die ik gisteren heb gekocht zijn beter. Ze kleuren makkelijker. De kleur aanzetten of vaag houden, gaat ook beter. Het is niet ineens vet gekleurd. Ik kan nu makkelijker nuances aanbrengen. Hoop dat het lukt op de volgende kleurplaat. Laat je niet afleiden door de tekst. Ik heb al eerder geschreven, de teksten zijn niet zo lief. Of gewoon anders.





 

Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Je kan je met dit formulier ook aanmelden wanneer je e-mail wil ontvangen, zodra ik een nieuw blog heb geplaatst.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

14 maart 2025

11.50 uur

Vrijdag, en dan is het tijd voor mijn boodschappen. Net als iedere vrijdag naar de bakker, slager, groenteboer en kaas-deli-winkel. Vandaag was het nieuwe bookazine gearriveerd in de Bruna. Dus ook daar naartoe. Nog een nieuwe set kleurpotloden gekocht. In een blik. Die ik nu heb zitten in een kartonnen verpakking. Dat vind ik niet handig. Ze blijven niet op kleur zitten. Dan moet ik kunstgrepen uithalen. Onhandig voor mij, dan maar een nieuw set. Op de toonbank zag ik het boekenweek geschenk en ik vroeg aan de verkoopster: 'deze krijg ik vandaag zeker niet mee?' Natuurlijk wist ik het antwoord wel. 'Nee, alleen als je voor 15 euro aan boeken koop.' Snap ik. Dat zijn de spelregels. Toevallig was wat ik had ook 15 euro, maar dit terzijde. Ze vroeg mij om nog even te wachten, en ze ging naar een doos die verderop stond. Na de duik in de doos kwam ze terug met een boekje. Het was het boekenweekgeschenk van vorig jaar. Die mocht ik meenemen van haar. En dat vond ik zo leuk. Direct zei ik: 'volgend jaar het boekenweekgeschenk van dit jaar. Maar ik hoop het niet, gun je dat er veel boeken worden gekocht.'

Op naar de slager, het was er wat drukker. Dan naar de groenteboer. Nog geen asperges, wel aardbeien. De eerste Lambada's van het jaar. Dat wordt toch genieten.

Nog op pad voor kaas. Het is deze keer weer Twentse bunkerkaas geworden. Die is zo lekker. Ze had ook versgemaakte mini-hartige taartjes. Die gaan we vanavond eten met een kop soep. Maak het me lekker makkelijk. Omdat het kan. De soep is van de kleinste soepfabriek. Kijk maar eens in de supermarkt, of op hun website. Ze hebben echt puike bouillonnen, en kant-en-klare soepen.


12.00 uur

Vanmorgen voor de eerste keer een e-mail gestuurd naar lezers die graag als eerste op de hoogte willen worden gebracht, wanneer ik een nieuw blog heb geplaatst.


Verder heb ik ook last van de volle maanblues. Na mijn rondje winkels was ik echt moe. Tijdens de volle maan word ik dan wat emotioneel. Krijg ik een jankerig gevoel. Niet dat ik dan echt huil, maar gewoon - ik voel me jankerig. Herken jij dat ook? Dat je je anders voelt rond volle maan.


12.26 uur

Sinds ik kanker heb, ben ik ook lid van Stichting Olijf. Deze stichting werkt met vrijwilligers. En regelmatig hebben ze nieuwe vrijwilligers nodig. Zelf kan ik dat niet. Daarom plaats ik hier de oproep van Stichting Olijf. Misschien ben jij diegene die ze zoeken, of ken jij iemand in je kring.

Klik hier voor de oproep.


12.43 uur

Vandaag niet echt een specifiek recept van de dag. Wat wel dan? Een link naar een pagina met diverse soeprecepten. Van daaruit kan je een keuze maken. Uiensoep, bloemkoolsoep, of Spaanse gazpacho. De keuze is reuze.

Klik hier voor pagina met soeprecepten



 

Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Je kan je met dit formulier ook aanmelden wanneer je e-mail wil ontvangen, zodra ik een nieuw blog heb geplaatst.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

13 maart 2025

10.25 uur

Goedemorgen. Een vroegertje zie ik. Alhoewel... Ik ben al een paar uurtjes op. Koffie gedronken, ontbeten en weer koffie 2x. Inderdaad, ik ben een koffieleut in de ochtend. Dan houdt het op. Het fruit in mijn ontbijt van yoghurt, havermout, lijnzaad, pompoenpitten, was naast de twee gedroogde, ongezwavelde abrikozen, een halve banaan, halve appel en halve groene kiwi.

Over die groene kiwi, daar las ik onlangs iets over. Wanneer je problemen hebt met ontlasting en zitten je darmen vaak verstopt. Dan zou een groene kiwi in de ochtend een oplossing kunnen zijn. Wanneer je het eet met yoghurt, schommelt je bloedsuiker niet zo heftig.


In de jaren 80 van de vorige eeuw, zei wijlen mijn oma van vaders kant, dit ook altijd wanneer ze bij mij op verjaardagsvisite kwam. Ik kocht ook altijd een gebakje met suiker voor haar. Met slagroom, want dat is eiwit. Destijds waren die suikervrije gebakjes niet te hachelen. Het gebruik van zoetstof gaf een bijsmaak. Daar gruwelde ze van, en ik ook. Nu gebruik ik nog geen producten met zoetstoffen. Ik ga voor het echte spul, of helemaal niets. Onlangs las ik weer dat het niet goed is om de dag te starten met koffie. Allemaal blabla in het artikel. Ergens zal er een kern van waarheid inzitten. Geen dag zonder een goede bak filterkoffie. En zo kom ik tot de kern. Wat voor mij geldt, hoeft zeker niet voor jou te gelden. Ik ga er goed op. Jij moet misschien eerst eten, of water drinken. Oh ja, ik vergeet het gewoon, voor de koffie drink ik ook eerst wat water. Flesje staat altijd naast mijn bed. Dus ik start niet met koffie, maar met water. Het maakt niet zoveel uit, ik start inieder geval zonder eten. Dat komt later, na een half uurtje ofzo.


11.20 uur

*Het doet mij deugd dat ik gisteren aanmeldingen van lezers die via de e-mail op de hoogte willen worden gehouden. Heel handig ook voor diegene die minder op de socials te vinden zijn.

*Je kan ook via het formulier jouw eigen gedachten met mij delen. Dan blijft het privé, tussen jou en mij.

*Nog een leuk nieuwtje. Gisteren had ik via messenger contact met een fb-vriend. Hij vond deze pagina geniaal bedacht. Altijd leuk om te lezen natuurlijk.


11.31 uur

Straks ga ik toch weer een bestellijst maken voor de boodschappen van Albert Heijn. Ik ga er maar rekening mee houden dat spullen kapot kunnen zijn. Ondanks dat ik een gruwelijke hekel heb aan verspilling. En weggooien van kapotte spullen is verspilling. Ik zeg dan maar tegen mezelf - let it go...

Want bestellen heeft ook voordelen. Ik ga er één uitlichten. Sinds ik verhuist ben naar Oostvoorne loop ik mij rot te zoeken naar Sumak en Nigella zaad. Deze twee zag ik ineens in de bestellijst. Dus hup, twee zakjes van ieder besteld. En ze zijn bezorgd. Voilá. Ik was helemaal happy.


Sumak is een smaakmaker, gemaakt van de bes van de Sumakplant. Het besje wordt eerst gedroogd en daarna gemalen. Het geeft net het zuurtje in salades of op vis wat nodig is. Zelf vind ik het lekkerder dan citroen of limoen. Wat is Sumak en wat is Nigella zaad, dat kan je lezen op de flyers. Klik op de foto's en je ziet de grote versie. Oh, nog een opmerking: sumak is wel een steenvrucht. Belangrijk om te weten, zeker wanneer je daar gevoelig voor bent of allergisch.

Het recept van vandaag is witlofsalade met avocado en bestrooid met Nigella zaad.



 

Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Je kan je met dit formulier ook aanmelden wanneer je e-mail wil ontvangen, zodra ik een nieuw blog heb geplaatst.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

12 maart 2025

11.48 uur

Toeval of niet. Vandaag starte ik met schrijven op hetzelfde tijdstip, als twee dagen geleden. Misschien is het geen toeval. Wij zijn namelijk gewoontedieren. Alhoewel we toch rommelen met de tijdstippen. Ik ben dol op structuur. Mijn lichaam ook. Graag wil ik ook alles hetzelfde en in dezelfde volgorde. Alles moet ook op dezelfde plek worden teruggeplaatst. Anders raak ik van mijn padje. Dat kan lastig zijn voor anderen. Maar andersom is het weer lastig voor mij. Zo haat ik het ook wanneer de plekken van de producten, die ik altijd koop, worden gewijzigd. Dan gaat het ruizen in mijn oren, mijn hartslag gaat omhoog en ik krijg het warm. Dat zoeken steeds maar weer. Hou op met dat wijzigen denk ik dan.


Toen ik in het bejaardentehuis ging werken, was één van mijn taken kamers schoonmaken. Iedere dag twee en op vrijdag één kamer een grote poetsbeurt geven. Ook de afdelingskeukentje. Regelmatig kreeg ik te horen dat ik de geplande kamers niet had schoongemaakt. Dat was ten onrechte, want ik had het wel gedaan. Omdat ik zo raar ben, zette ik altijd alle prullaria weer exact terug op de plek, zoals ze stonden. Dat onthield ik gewoon. Men geloofde mij niet. Nou ja, dan niet, dacht ik. Zoek het maar uit. Ik ben wie ik ben. Anders dus.

Later ging ik in de keuken werken. Daar was ik meer op mijn plaats, alhoewel ik het contact met de bewoners wel miste. Voorbereiden van eten en koken is structuur. Ook als ziekenverzorgende was ik blij met de structuur van de behandelingen. Neem het geven van een injectie. Dat doe je niet zomaar. Nee, daar zit een volgorde in. En die volgorde kan ik goed onthouden. Voor mij is routine dus niet saai. Het geeft houvast aan mijn leven.


12.03 uur

Ik ga, beter gezegd ging, graag boodschappen doen. Dan wist ik wat ik kocht en hoeveel. Maar ik merkte de laatste weken dat het lichamelijk veel mij vergt. Eerder was ik al begonnen met het laten bezorgen van de maandboodschappen, zoals pakken water, koffie en thee. En nog maar. Nadat ik een keer totaal afgepeigerd thuiskwam met de weekboodschappen, zei ik tegen Dries: 'dit was de laatste keer, ik ga wekelijks bestellen'. Dat vond hij prima. Natuurlijk hield ik er rekening mee dat het kon voorkomen, dat er producten niet geleverd konden worden. Geen probleem. Maar waar ik gisteren toch ontdaan van was, was het feit dat er drie verpakkingen, biologische yoghurt kapot waren. De vloeren waren vies. De producten in de plastic zak waren vies. Het was één grote bende. De kapotte producten hoefden we niet af te rekenen. Prima. Liever had ik nieuwe gekregen. Op Facebook had ik erover geschreven. Eén reactie heb ik weggehaald en de schrijver geblokkeerd. Zijn reactie was belachelijk en beledigend. Met zo'n fb vriend heb je geen vijanden nodig. Opzouten - weg ermee. Mijn problemen zijn misschien niet groot, maar ze storen mij wel. Inderdaad, het voor veel mensen klaarblijkelijk lastig dat ik anders ben. Bedenk wel, dat jij voor anderen ook anders bent. Simpel toch!


12.11 uur

Hebben jullie al gezien dat ik het mogelijk heb gemaakt om je aan te melden, wanneer ik weer een nieuw blog heb geplaatst? Ik maak er geen pop-up van. Het is ook geen verplichting, je kan er niets mee winnen. Hooguit, dat, mocht je mijn berichten op de socials steeds missen, je zeker geen update mist van mijn nieuwste blog. Scroll maar een stukje naar onder, daar zie je meer over hoe jij je kan aanmelden. Bedankt vast!!


12.49 uur

Momenteel ben ik zoek naar een geschikt recept voor vandaag. Ik heb er voldoende staan. Daar ga ik dan een flyer van maken. En die kan jij, als het recept je aanstaat,  downloaden op je pinterest. Of delen via Facebook/Instagram. Waar je maar wil, en met wie je maar wil. Leuk of niet?


13.53 uur

We hebben een boterham gegeten, niet één, maar twee. Ik had twee boterhammen, één met ham en één met pindakaas. Dries had ook twee boterhammen. Hij vind pindakaas niet zo lekker als ik. Dus hij had twee boterhammen met ham. Mocht je denken. Joh dat is erg weinig. Wij zijn niet meer zo actief, dus voor ons is het ruim voldoende. Daarbij, wij starten de dag met een flink ontbijt. Dat is bijna altijd hetzelfde, alleen het fruit varieerd mee met het seizoen. Vandaag ga ik ook weer verder met een kleurplaat. Hij is bijna af. Zo lekker ontspannend om te doen. Weer eens wat anders dan diamond painting.


 

Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Je kan je met dit formulier ook aanmelden wanneer je e-mail wil ontvangen, zodra ik een nieuw blog heb geplaatst.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

10 maart 2025

11.48 uur

Het is voorbij. Het weekend met mijn verjaardag. Het gaat weer gewone dagen worden. Vandaag is het heerlijk weer. Ik schreef en schrijf nog steeds veel over Oostvoorne en het landgoed Mildenburg. Met Bas de mopshond gingen we daar vaak heen. Hij vond het fantastisch. Vooral hollen door het zand en van de holletjes af. Dries heeft wat moeten rennen. Ik niet en daar zijn twee redenen voor.

*De eerste is dat mijn lichaam niet gebouwd is om hard te hollen. Wat nou?! Zit je nou hard te lachen. Het is waar. Ik ben meer geschikt voor krachttraining. Ik bouw namelijk snel spieren op. Dries kan of kon ook goed hardlopen.

* De tweede reden is: ik loop altijd met stokkies. En daardoor heb ik mijn handen vol.

Simpel toch.

Onderlaatst zeiden we tegen elkaar, 'toch vreemd dat we dit landgoed nog nooit bij het programma Binnenstebuiten hebben gezien.' Prompt kwam daar afgelopen vrijdag, de 7de maart, verandering in. Het landgoed werd uitgelicht. Was mooi om te zien en horen. Wanneer je gaat kijken zie je vrouwen met stokkies. Daar zit ik niet bij. Want ik ga niet op stap zonder Dries. Klikhiervoordeaflevering


11.57 uur

Wat ben ik verder aan het doen vandaag. Momenteel ben ik een halve liter koud geworden thee te drinken. Toen ik mij ging optutten was de thee nog bloedjeheet. Dus ik kon even bezig gaan. Ondertussen de was uit de wasmachine gehaald en in de wasdroger gedaan. Ik was klaar met optutten en wilde naar de hobbykamer teruggaan. Daar staan ook de computers namelijk. Ik zocht mijn telefoon en raakte een beetje in paniek. Waar is dat ding. Misschien in de wasdroger dacht ik. Dus de wasdroger uitgezet en leeggehaald. Geen telefoon. Ik dacht dan maar kijken of hij nog op mijn bureau ligt. En ja hoor. Ik was gewoon alweer vergeten dat ik mijn telefoon aan Dries had gegeven, zodat hij de bestellijst voor Albert Heijn nog kon nalopen en eventueel aanvullen. Pak van mijn hart. Stomme, stomme chemobrein. Grrrr...


12.04 uur

De thee is op. Koude thee is ook lekker. Warme is lekkerder, maar dit terzijde. Over warme drinken gesproken. Het navolgende ga je vast nog vaker tegen komen in mijn niet zo dagelijkse blogpagina, zeker wanneer er een hittegolf is. Drink op warme dagen, warme dranken. Vergeet al die flesjes water met ijskoud water en siroop. Dat laatste vind ik sowieso onnodig. Het geeft een smaakje en suiker. Het voordeel van warm drinken op warme dagen is - je lichaam gaat het warme drinken afkoelen. En dat is helemaal prima omdat dit juist de bedoeling is. Je wilt afkoeling en geen extra hitte opwekken. Nu maakt het eigenlijk niet zo uit. Of je nou koud of warm drinkt. Het is wel lekker weer, maar nog niet bloedheet.

Nog een tip, drink niet teveel. Alles wat je drinkt telt mee in je dagtotaal. Tel gewoon eens een dag je hoeveel vocht wat je binnen krijgt, via koffie, thee, yoghurt, soep of water. Als je de twee liter aantikt is dat prima. Drink je meer, dan BESTAAT de kans dat je essentiele voedingsstoffen, mineralen en vitaminen,  direct uitplast. Dus ook met vocht - overdaad schaadt.


12.20 uur

Hebben jullie ook zo genoten van het indoor-atletiek feest afgelopen weekend. Wij wel. Zondagmiddag eerst naar wielrennen gekeken. Daarna door naar het atletiek-feest. Wat een prestaties zijn daar door 'onze' atleten neergezet. Topsporters die er veel voor laten en doen. Daar kan ik alleen maar respect voor hebben.


Later op de avond naar een Netflix film, Nobody, gekeken. Het was weliswaar een tikkeltje gewelddadig. Maar op die manier dat het onwerkelijk is. Een beetje zoals Rambo, maar dan anders. Later had Dries nog een Poolse Harlan Coban serie gevonden. Spannend, maar anders dan de film. Geraffineerd spannend zeg maar. Het blijft altijd de vraag; waar gaat het naartoe en hoe zal het eindigen?


Hiermee eindig ik dit blog. Het is inmiddels een dag later, maar dat maakt niet uit. Morgen meer.

Een mopshond rent in het water naast een kalender met de tekst nz db
Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.
Je kan je met dit formulier ook aanmelden wanneer je e-mail wil ontvangen, zodra ik een nieuw blog heb geplaatst.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

08 maart 2025

10.38 uur

En weer ben ik jarig. De vierde keer als eierstokkankerpatiënt. In 2022 vierde ik het de eerste keer na de diagnose, zware operatie en ik had nog chemokuren. Destijds voelde het zo anders dan wat ik gewend was. In mijn hele leven was nog nooit zo ziek geweest. Ook vroeg ik mij af hoe ik in hemelsnaam mijn verjaardag kon vieren. Dries was gebak wezen halen. Wonderwel smaakte het mij goed. Nu zou ik eigenlijk reclame moeten maken voor mijn boek in wording - Gedonder in het Vooronder. Want daarin staat uitgebreid hoe ik mijn verjaardag vierde, met alle details en meer. En nou heb ik het toch gedaan. Dat vind je toch niet erg? Want ik neem aan dat jij dit boek gaat kopen. Al is het alleen maar omdat mijn opbrengst naar Stichting Olijf gaat.


10.43 uur

Nog even over vrouwendag. Wist je dat in 1908 Alleta Jacobs al voorstelde om deze datum als Vrouwendag te bestempelen? Nog meer over deze vrouw. In 1894 richte zij, samen met Wilhelmina Drucker de Vereeniging voor vrouwenkiesrecht op. Aletta studeerde als eerste vrouw af als arts. Op 8 maart 1879 promoveerde zij. Hiermee werd deze datum de basis gelegd voor internationale vrouwendag.


In 1908 op 8 maart was er een grote staking in Amerika, de staking waren in Chicago en New York van vrouwen die werkten in de kledingindustrie. Zij staakten voor betere werk- en leefomstandigheden. Onder andere voor een 8urige werkdag.


In het jaar 1910 werd tijdens een internationale vrouwenconferentie in Kopenhagen deze dag als internationale vrouwendag uitgeroepen, door 100 mannen en vrouwen uit 17 landen.


Er valt nog veel meer te lezen over deze dag en het ontstaan ervan. Ook over Aletta Jacobs en haar zus. Lees de boeken over deze vrouwen. Voor deze vrouwen maak ik een diepe buiging.


11.09 uur

Ik ben er als vrouw trots op dat ik op deze datum jarig mag zijn. Hoe tegenstrijdig ook. Want het hele leven vind ik ingewikkeld. Het had niet zo nodig gehoeven van mij. Er gaat geen dag voorbij dat ik denk, had niet zoveel moeite gedaan tijdens mijn geboorte. Het is een feit, iedere arts heeft de eed van Hippocrates afgelegd. Dus ze hadden geen keuze. Sindsdien worstel ik me door het leven en kom steeds weer boven. Bij de thee net een tompouce op. Hij was lekker. Zaterdags gebakje en verjaarstraktatie in één. Spannender gaat het vandaag niet worden.


12.27 uur

Mijn verjaardagscadeau kwam precies op tijd binnen. Hoe het eruit ziet, kan je zien in de video. Het is zo'n kookboek waarvan ik vind, dat iedereen die in huis moet hebben. Felix schreef heel lang recepten voor de Telegraaf. En ik vrat die teksten,  bij wijze van spreken, op. De eenvoud van de recepten is prijzenswaardig. Het is gewoon heel simpel, hoe eenvoudiger de recepten, hoe lekkerder je eet. Dit  boek wilde ik hebben, ook al had ik gezegd geen kookboek te kopen. Ach, je mag altijd van gedachten veranderen. Bestellen jullie nou met zijn allen dit boek. Dan heb je, om maar eens vorige titel van een kookboek van Felix te noemen, de moed om smaak te hebben. En ben jij dol op doorgegeven familierecepten. Dan vind je er in dit boek nog meer van. Overleveringsrecepten noem ik het. Ja, ik ben fan van deze man. En niet omdat hij mijn ingezonden recepten regelmatig, oké altijd, plaatste wanneer ik ze opstuurde. Dat trotse gevoel wanneer ik zijn plekje mocht innemen, dat gevoel kan ik niet weergeven. Nee, vooral ook omdat hij mooie grote artikelen schreef op de zaterdagen. Onder andere over eerlijke en echte kaas, koe, vis en vlees. Hij vertelde er ook bij wat je juist niet moet kopen in een supermarkt. Dat heb ik van hem overgenomen, want op deze website schrijf ik er ook regelmatig over.

Afijn, genoeg reclame gemaakt.

Oh nee, hieronder nog een video van het boek. Dan weet je hoe het eruit ziet. Of klik hier om te bestellen. Want geloof mij op mijn blauw/groene/bruine ogen, dit boek moet je hebben. En nu stop ik, ik lijk wel een Felixfluencer. Oh wacht, dat ben ik ook. Als fan mag dat. Of moet dat? Vertel het mij maar...

Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

07 maart 2025

12.08 uur

Het is een latertje deze dag. Op vrijdag ga ik altijd naar de winkels op het Dorpsplein. Daar zitten de slager, groenteboer en deli/kaaswinkel. Bij de groenteboer had ik gehoopt asperges te kunnen kopen, maar helaas. Geen witte van de Brabantse wal, wel groene uit Peru. Daar pas ik voor. Die komen van ver weg en zijn niet echt vers natuurlijk. Ik had het wel leuk gevonden om morgen, op mijn verjaardag asperges te kunnen eten. Dan fixs ik wel een andere maaltijd. Hopelijk komt mijn door mijzelf uitgezochte verjaarsdag cadeau wel. Maar met de Post.NL weet je het nooit. Het kan een dagje of wat langer duren tegenwoordig. Niks is meer zeker in deze tijd. Wat toch een beetje lastig is, omdat ik opgegroeid met reinheid, regelmaat en orde. Je wist waar je aan toe was. En dat moet tegenwoordig anders. Ik ga mijn best niet doen om daar aan te wennen. Het credo is - ik zie wel, let it go. Uiteindelijk zal het mijn tijd wel duren.

Toen ik thuiskwam met de boodschappen vertelde Dries mij dat hij een operatiedatum heeft. Dat is 25 maart. Hoera. Dan is hij verlost van die nare galstenen. Want zo'n aanval van pijn gun ik niemand en zeker niet mijn eigenste man.


17.58 uur

De post heeft vandaag mijn verjaardagscadeau niet bezorgd. Misschien morgen. 

Vanmiddag hebben we nog even buiten gezeten. De wind was net te fris. Maakt niet uit, er komen nog dagen genoeg dit jaar.

Na de lunch zijn we begonnen met een nieuwe serie op videoland. De titel is, de tatoeëerder van Auschwitz. We hebben drie afleveringen gezien. Het is behoorlijk indrukwekkend en soms zelfs vreselijk om te zien. Duidelijk geen serie die ik in de avond moet bekijken. 


Wie heeft het boek gelezen of de serie gezien? 



P.s.

Op de foto zien een bordje asperges die ik een paar jaar geleden had bereid.

Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

06 maart 2025

10.31 uur

Gisteren kwam ik een Facebook-bericht tegen. Het was een podcast van een kwartet BN-ers. De namen ga ik niet melden. Doen er niet toe. Wat er wel toe doet is de discussie die ontstond nadat ik een opmerking had geplaatst. Waar ging het over? Eén van de BN-er vertelde, dat zijn oma hem had geleerd om warme erwtensoep niet buiten af te laten koelen wanneer het onweert. Het gesprek ging verder en ineens kwam de ongesteldheid erbij. Er werd gesteld dat wanneer je mentrueert, de soep ook kan bederven. Nu weet ik dat dit bijgeloof nog aanwezig is bij Hindoestanen. Ook weet ik dat meisjes en vrouwen in Nepal, tijdens hun menstruatie verbannen worden naar menstruatiehutjes. Het gevaar daarvan is, dat ze kunnen worden aangevallen door wilde dieren, of gebeten kunnen worden door giftige slangen. Menig meisje of vrouw heeft zo'n menstruatiehut niet overleeft. Het is te triest voor woorden. Ook had ik niet verwacht,  dat nu, in Nederland nog steeds wordt gelooft in bakerpraatjes. Laat ik het zo zeggen, hoaxen uit den ouden doosch. Gelijktijdig vraag ik mij af, hoe open waren ze vroeger? Toen ik jong was en menstrueerde hing ik dat echt niet aan grote klok. Niemand behalve ikzelf, hoefde dit te weten. Laat staan, dat mijn chefkok aan mij ging vragen of ik mijn periode had. Dus ik werd nooit uit de keuken verbannen in die week. Wanneer zo'n discussie uit de hand loopt, vind ik mezelf zo stom dat ik daar op heb gereageerd. Maar ik kan niet tegen onzin.

Want nog geen uur later zag ik, ook op Facebook een oude hoax in een nieuw jasje voorbij komen. Over hoesten en een hartinfarct. Gelukkig maar twee keer, want ik krijg altijd de neiging om van Facebook te verdwijnen wanneer massaal deze onzin weer wordt gedeeld.


10.46 uur

Zoals de meeste van mijn trouwe volgers inmiddels weten, lees ik graag. Iedere maand koop ik twee à drie bookazines. Bookazines zijn complete boeken van gerenommeerde uitgeverijen in tijdschriftformaat. Omdat de drukkosten lager zijn, is de prijs van een bookazine ook goedkoper. De kwaliteit van de boeken niet. Het laatste bookazines was behoorlijk spannend. Leuk vond ik het om te ontdekken dat de schrijfster uit de regio Rotterdam kwam. Het was een crimi, uitgegeven door de Crime Compagnie in samenwerking met Vriendin. De schrijfster is zoals je op de foto kunt zien: Saskia M. N. Oudshoorn. Naar mijn weten had ik daar nog niet eerder een boek van gelezen. Dat vind ik ook leuk aan het kopen van bookazines. Je maakt kennis met diverse schrijvers en genres.

Dit boek begon gewoon om het maar simpel te zeggen. Gedoe in het huwelijk, beide partners hadden gedoe op het werk. Neem daarbij een puberjongen en een peuter. Je zou kunnen zeggen, hectischer kan haast niet. Dan verliest één van hen de baan. En langzaam aan gebeuren er steeds meer zaken. Eerst kleine dingen, waarvan je denkt dat dit niet met elkaar in verbinding staat. Langzaam gaat het gordijn open en komt het tot.... Tja, hier ga ik niets over schrijven. Ga dat zelf maar lezen. Want echt, in het begin dacht ik, hmm waar gaat het naartoe. Zelf ben ik een doorlezer, opgeven is geen optie. Ik werd niet teleurgesteld. Het doorlezen was een goede zet, want het werd me toch een partij spannend. En de twist, eigenlijk meerdere twisten, zag ik niet aankomen.

Ook kwam ik nog wat leuks tegen. Dat ga ik niet bestempelen als een fout. Vroeger gaven ze het zetduiveltje de schuld. Dat kan nu niet meer. Misschien een gevalletje, gekopieerd en per ongeluk geplakt.

Ik moet erbij vermelden dat het doet niets afdoet aan het boek. Kan je het nog huren of kopen, doe dat. Zeker wanneer je van spannende verhalen houdt. Mij storen taalfoutjes ook niet. Ik ben ook geen taalpurist of taalnazi. Ben je dat wel, dan is het lastig boekenlezen lijkt mij zo.


Gisterenavond ben ik in een nieuw bookazine begonnen. Over een vorig boek wil ik ook nog wat schrijven. Dat komt later.


Vanaf onze verhuizing vorig jaar, leg ik mijn uitgelezen boeken in de gemeenschappelijke boekenkast. Daar ga ik mee stoppen. Er staan en liggen daar zoveel boeken en volgens mij wordt er niet één gelezen. Ik heb er een aantal maanden één meegenomen voor het geval ik zonder kom te zitten.

Waarom ik ermee ga stoppen? Van de week zag ik een bericht van de oncologie afdeling in het Erasmus MC. Op die afdeling is een boekenkast geschonken. Daar liggen nu de puzzels in en boeken die gelegd of gelezen kunnen worden door wachtende patiënten. Direct dacht ik, nou dat komt uit. Ik ga meehelpen om die kast te vullen. Dus mijn uitgelezen bookazines krijgen daar een tweede kans. Mooi toch?


11.35 uur

Met deze min of meer boekbespreking wordt steeds meer duidelijk wat ik met deze pagina, de niet zo dagelijkse blog pagina, voor ogen heb. Geen aparte pagina's meer met boekbesprekingen. Nee. Ik plaats het op deze pagina in mijn niet zo dagelijkse blogs. Misschien gaat dit ten koste van lezers. Het zal wel. Of misschien ook niet. Het wordt zo wel lekker divers, voor ieder wat wils dus.

 





Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

04 maart 2025

10.34 uur

Wachten op... Twee dingen...

De terrasmeubelen, zonder kleed. Want die heeft Dries nog niet besteld vertelde hij mij gisteren. Was ik alweer vergeten. Kan gebeuren - oh wacht - ja, misschien toch een gevalletje, chemobrein. Want geloof mij, ik had een geheugen als een olifant. Nee joh, daar blijf ik jullie niet mee lastig vallen. Dat lastige hou ik verder (hoop ik) voor mezelf.

Het tweede ding zijn de boodschappen. We lieten de maandboodschappen al bezorgen. Vorige week nam ik de beslissing om de wekelijkse boodschappen ook te laten bezorgen. Dat houdt in, dat er geen maandelijkse boodschappen meer komen. Die bestel ik gewoon mee met de wekelijkse, dat is logisch. Vandaag ook weer geprobeerd om een selfie te maken. Dries vroeg gelijk: 'ga je iedere dag een selfie maken?'  Het antwoord weet ik niet. Wel blijf ik het proberen, het is verrektes lastig vind ik. En dan vooral die neusgaten. Vaak kijk je recht in de holtes en dat vind ik eigenlijk net zo naar als kijken naar een filmpje waar iemand in close-up een hap in de mond stopt. En dan vooral, omstandig gaat kauwen. Met overdreven geluiden, zoals hmmm dat is lekker. Of smakken van genot. Brrr... Dat smakken met volle mond - kippenvel! Maar dan anders. Oh, of vorkje draaien in beeld tijdens het kauwen. Het zal vast aan mij liggen, dat weet ik ook wel. Ik heb het er niet zo op. Misschien doe ik het over vijf jaar ook. Alhoewel ik vijf jaar wel erg ver vooruit denken vind, in mijn geval. Laat ik het maar per maand bekijken.


12.15 uur

De terrasmeubelen zijn bezorgd. Ze zitten zalig en ze zijn nog eens mooi ook. Laat het mooie weer maar lekker blijven. Met in de nacht een buitje hier en daar. Ja toch?


12.25 uur

En hier was ik gisteren gestopt. De zon scheen uitnodigend. De stoelen moesten worden uitgeprobeerd en zitten zalig. Dus vandaag ga ik vast weer verder. Of niet.... Ik zie wel.



Op een terras staan ​​een paar stoelen en een voetenbankje.
Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.

03 maart 2025

11.11 uur

Bingo. Daar zijn de dubbele cijfers weer. En weer is het heerlijk weer. Denk dat er meer mensen blij zijn met dit weer. Ik niet alleen. Het maakt de mensen toch blijer. En wat ook niet geheel onbelangrijk is in deze tijd, het geeft warmte in de huizen. Met een beetje mazzel hoef je dan niet te stoken. En ondertussen zit Dries te kijken naar plantenbakken voor op het dakterras. Er mag best wat meer bij. Zeker planten die groenblijven.


11.52 uur

En hoera, mijn eerste verjaarsdagcadeau is onderweg. Wat dat is ga ik laten zien wanneer het binnen is. Hopelijk behaagt het postnl het, om het boek voor zaterdag te bezorgen. Zou wel zo fijn zijn. Het is in ieder geval een boek. Eigenlijk had ik besloten om geen boeken meer te kopen. Bookazines nog wel. Gewoon omdat ik iedere avond graag 10 minuten of langer -  niet korter - wil lezen voor het slapen gaan. Toch ben ik overstag gegaan. Wanneer ik erover schrijf snap je wel waarom.


12.19 uur

Om voor meer bekendheid te zorgen voor mijn boek, maak ik regelmatig berichten of video's. Vandaag weer een drie woorden video gemaakt. Wat is dat? Dat is een video waar je kan lezen wat een proeflezer van mijn boek vind. En dat in drie woorden. Dankbaar dat ze dit voor mij hebben gedaan. Want geloof mij, het is of was een hele klus. En natuurlijk hoop ik dat het boek goed verkoopt. Niet voor mezelf, maar voor stichting Olijf. Ook om meer bekendheid te geven aan deze sluipmoordenaar. Want dat is het. Tot nu toe is er geen bevolkingsonderzoek beschikbaar. Een buikecho zou duidelijkheid kunnen geven. Om dit te organiseren is lastig. Dan is het ook nog maar de vraag, hoeveel vrouwen zouden zichzelf laten screenen? Hoe vaak lees ik niet dat ze geen borstfoto's laten maken. Ook de uitnodiging voor een uitstrijkje negeren. Dat is op zijn zachts gezegd niet slim. En ja, het is ongemakkelijk, zelfs pijnlijk. En toch, zet je daar overheen. Voor je eigen gemoedsrust en lijfsbehoud.


12.53 uur

Nog geen vijf minuten voor dit tijdstip hoorde ik over het overlijden van Diewertje Blok. Zo snel kan het gaan. Dit bericht hakt er echt in. Hoop dat ze rust in vrede.


Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

02 maart 2025

11.50 uur

Wat een stralende dag tot nu toe. De zon - wie houdt er niet van? Ik wel in ieder geval. Dries is bezig geweest op het dakterras. Er groeide plantjes tussen de tegels en die moesten weg. Dinsdag komen de nieuwe stoelen en tafeltjes. En voor de gezelligheid ook maar een buitenkleed erbij besteld. Nu nog wat meer planten en mooi weer overdag. Dat zou helemaal mooi zijn. Het weer is onvoorspelbaar, net als de mens eigenlijk. We zien wel.


Ik was op zoek naar een heel oud recept. Iets met voorjaarsrolletjes, oftewel, groenten in vlees gewikkeld. Dat heb ik gevonden. De kwaliteit van de foto en tekst is niet zo best. De foto dateert van: 5 maart 2018. Moet er wel iets bij vermelden. Wij houden niet zo van de beetgare groenten. Mocht ik het weer maken, zou ik de groenten eerst blancheren of beetgaar koken. In de oven, zonder voorkoken, blijft het voor ons te knapperig.  Om te voorkomen dat het vlees losraakt, kan je het vastzetten met een prikker. De foto van het eindresultaat heb ik niet meer, helaas. Soms raken ook digitale spullen kwijt.

17.57 uur

Vanmiddag zijn we wezen wandelen. De rustdag van gisteren heeft mij goed gedaan. We zagen deze keer veel eekhoorntjes op de grond bezig met verzamelen van voeding. Ze zijn niet bang voor de mensen. Blijft prachtig om te zien. Veel vogels ook, die heen en weer vlogen. Denk dat er aardig wat nesten gebouwd worden. Zo fijn, de lente.


18.15 uur

Vrijdag had ik bij de slager gyros gekruide slavinken gekocht. Direct wist ik wat ik erbij ging maken. In 2021 maakte ik een heerlijke wortelt-tzatziki. Niet zelfbedacht deze keer. Ik was geïnspireerd door een grote chefkok. Eindelijk konden we ook tzatziki eten. Wanneer wij komkommers eten, krijgen we last. En dit is een mooie variatie. Kijk maar.

Erbij zie je orzo met spinazie en wortel.

Gyros slavink met wortel tzatziki.
Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

01 maart 2025

11.31 uur

Goedemorgen. Het is zover. De eerste twee maanden van het jaar zijn voorbij. Deze maand ben ik jarig. Het voelt eigenlijk een beetje onwerkelijk. In 2022 'vierde' ik mijn eerste verjaardag na de diagnose - eierstokkanker stadium 3c. Ik wist niet hoe ik dat moest vieren. Of er sowieso al iets te vieren viel. Ik had net mijn 5de chemokuur gehad. Lichamelijk werd ik steeds meer een wrak. Ik raakte uitgeput. Wat niet zo vreemd, want chemo-medicatie maakt meer kapot dan alleen kankercellen. En toch heb ik destijds een gebakje gegeten - met smaak. Hoe ik dat weet? Ik moet eerlijk bekennen dat ik er geen actieve herinnering meer aan heb. Gelukkig heb ik alles opgeschreven. Want het brein is iets magisch. Het verbergt de narigheid voor je. Zelf ben ik blij hiermee. Aan het begin van de diagnose eierstokkanker, werd verteld dat ik psychische hulp kon krijgen. Mijn antwoord was: 'nee, die deurtjes blijven dicht.' En direct wees ik op mijn achterhoofd, dit was een onbewuste actie. Waarom ik dat deed? Geen idee. Misschien omdat daar het onderbewuste zit? Laat het maar lekker daar. Er moest niet nog meer op mijn bord om te verwerken. Dan wordt het een verwerking in een verwerking. Wat mij  betreft werd dat teveel.

Natuurlijk moest ik veel verwerken. Dat gebeurde en gebeurt nog steeds in mijn slaap. Er zijn nachten dat ik onrustig ben. Of nachten met een nachtmerrie en dat ik schreeuwend van paniek wakker wordt. Ja, ik heb veel te verwerken gehad en nog. Wat mij dus het meeste heeft geholpen - SCHRIJVEN. Schrijven zag ik als opruimen in mijn hoofd. De zaken op een rijtje zetten en benoemen. Ik schreef dat ik k*tdag had. Ik heb geschreven over mijn huilbuien en heksendagen. Dat is loslaten voor mij. Zoals ze vroeger vaak zeiden - gooi het er maar uit, dat lucht op. En hoe je dat doet is voor iedereen verschillend. Verwerken is geen HEMA, of one-size-fits-all. Het is meer, het is jouw persoonlijke traject. En of je dit nu alleen doet, in een groep, met of zonder partner. Doe het vooral zoals jij het fijn vind.


18.28 uur

Vandaag weer naar de eerste wielrenwedstrijd gekeken. Het seizoen is begonnen. Verder heb ik niet zo veel gedaan. Rust gehouden, omdat het nodig was. 

Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

27 februari 2025

11.24 uur

Vanmorgen contact gehad met mijn oncoloog-verpleegkundige over de bloeduitslagen. Het bloed is fantastisch. Bloeddruk ook goedgekeurd, evenals de toch wel wat verhoogde hartslag - wat komt door de immunotherapie. Gewicht ook goed. Ik schommel steeds een paar onsjes. En dat is niet erg. Het wordt pas verontrustend wanneer ik ineens snel gewicht verlies. Of aan kom, want dat kan duiden op vocht in de buik. En dat is iets wat ik niet wil. Dus gewoon zo doorgaan. Wat ik zeker van plan ben. Dries heeft vanmorgen een bestelling geplaatst voor nieuwe stoelen voor op het dakterras. Het zou zomaar ineens heerlijk weer kunnen worden tenslotte. Dat is niet geheel ondenkbaar.

Conclusie: even drie maanden rust in de tent. Nu maar hopen dat Dries snel geholpen kan worden en ook snel kan opknappen.

11.36 uur

Gisterenavond was er niets op de gebruikelijke tv zenders wat ons kan boeien. Dat werd weer wat zoeken op Netflix. De eerste film was snel gevonden. Het heet BESTsellers. Nee, dat gaat natuurlijk niet over mijn aanstaande boek - I Wish. Maar over een dame die de uitgeverij van haar vader overneemt. Zij neemt contact met een schrijver die bij haar uitgeverij onder contract staat. Hij moet volgens het contract een boek leveren en meewerken. Meewerken is op tournee gaan, van boekwinkels, naar bibliotheken enzo. Alles om het boek te promoten en te verkopen. Hoe dat afloopt vertel ik niet. Het is een mooie en aparte film. Klik hier voor meer info.


Omdat de avond nog niet om was, ging Dries opzoek naar iets anders om te bekijken.Het werd een serie deze keer. De naam: Apple Cider Vinegar, oftewel appelciderazijn. Bij het zien van de titel gaan mijn nekharen al overeind. Ik moet dan gelijk aan die influencers denken, die hele rare dingen roepen over genezen van kanker. Toevallig heb ik op 24 februari 2025 erover geschreven. Scroll maar naar beneden voor dat verhaal. Klik hier voor meer info. Klik hier voor meer info.


28 februari 2025 12.10 uur

Gisterenavond de serie afgekeken, Apple Cider Vinegar.  Hierboven heb je er al wat over kunnen lezen. Mijn conclusie is eigenlijk - alleen maar slachtoffers. Een jonge vrouw met kanker gaat opzoek naar alternatieve behandeling, want ze wilt haar arm behouden, terwijl daar de kanker zit en voortwoekert. Geen gif, oftewel chemokuren in haar lichaam. Ze gelooft de sprookjes over het uithongeren van de kankercellen, koffie-klysma's en sapkuren. De andere vrouw waar het over gaat, is als kind verwaarloost en gepest. Ze voelde zicht uitgestoten en ging op 12 jarige leeftijd van huis weg. Ze verzon op een zeker moment dat ze hersenkanker had. Ze kreeg daar veel medeleven. Op Insta zag ze de vrouw die echt kanker had en voelde een soort van verbondenheid. Alles wat ze van haar las, zoog ze als het ware op. Ze reageerde ook altijd op haar posts.

Ze wilde ook beroemd en geliefd zijn. Wat haar ook lukte, alleen niet op de manier waarvan ze had gehoopt.


Kijk zelf maar hoe het afloopt. Dat ga ik niet verklappen. Ik vind het een echte kijktip.


28 februari 2025 12.10 uur

Ik ben niet zo vaak op Facebook en Instagram. Vaak scroll ik door. Waarom niet? Ik word en beetje gek van die afscheidsberichten. Ik ga met Meta stoppen, dus deze pagina verdwijnt. Of ze melden dat ze naar Signal overstappen in plaats van Whatsapp. Dat zou beter zijn. Lees: diegene die daar achter zitten vinden zij  beter. Het gaat niet direct op het platform, wel om de oprichter. Het is dus eigenlijk een politieke keuze. Prima, maar ik vind die afscheidsberichten zo dramatisch. Oké, vaak krijg je dan wel te lezen waar ze of op welk platform te vinden zijn. Uiteindelijk willen ze toch die contacten niet kwijt. Wat ik ook wel begrijp. Mij is het om het even. Over een paar jaar is het weer anders. Wanneer ik steeds moet veranderen van platform ben ik om de paar jaar bezig.


28 februari 2025 12.31 uur

Vandaag mooi nieuws gekregen van een lot-of schuitgenootje. Na weer zes zware chemokuren te hebben doorstaan - heeft ze groen licht gekregen voor de Immunotherapie. Inwendig jank ik van blijdschap voor haar. Lieverd, dik verdiend en we zullen door gaan. You never walk alone!


Dit was het voor deze dag. Misschien schiet er mij nog iets te binnen. Dan lees je dat morgen wel.

Scroll naar beneden en lees mijn vorige blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

26 februari 2025

10.18 uur

Vanmorgen kreeg ik via herinneringen van Facebook een bericht. Op deze datum in 2021 was ik gestart met deze website. Het werd tijd voor een nieuwe start. Mijn pre-pensioen stond voor de deur, en die van Dries ook trouwens. Ik zou dan tijd genoeg krijgen om nieuwe recepten te schrijven. Of over onze aanstaande verhuizing naar Spanje te schrijven. Deze plannen zijn niet doorgegaan. Mijn trouwe volgers weten waarom. Inderdaad, door de eierstokkanker die na de zomer van 2021 werd vastgesteld. Op deze website heb ik er uitvoerig, bijna dagelijks verslag van gedaan. Het boek is aanstaande. Daarom zijn de verslagen op deze website verdwenen.


In de tussentijd zijn er veel bezoekers geweest op mijn website. Snelle bezoekers, lurkers die nieuwsgierig waren. Bezoekers die de verslagen over mijn eierstokkanker met interesse hebben gelezen. Maar toch ook veel bezoekers voor mijn lekkere recepten voor twee. Dat doet mij deugd. Dan schrijf ik toch niet voor niets. Ik weet ook dat men mijn recepten lastig vinden. Dat vind ik niet. Hooguit anders. De foto's zijn ook anders. Bij mij geen stilleven, met kruimels, of losse kruiden, bestek en een doek om en  rond het bord, pan of ovenschaal. Niets van dit alles. Gewoon alleen maar het bord met het eten. Dan lees ik vaak. Je moet het plaatje aantrekkelijk maken wordt dan geschreven of gezegd. Dat is logisch. Maar mij leidt het af van het onderwerp - het eten. Ik zie dan niet waar het om gaat. Maar om dat wat erbij en naast ligt. Dus ja, je mag concluderen dat ik vreemd ben. Ook schrijf ik mijn recepten anders uit. Zelf vind ik het overzichtelijk. Ik ga niet mijn geheim hier prijsgeven. Lees een recept van mij en dan eens van een ander. Dan denk ik dat je snel het verschil ontdekt. En dan heb ik het niet over verschrijvingen of meer tekst.

Afijn. Ik was eigenlijk wel nieuwsgierig hoeveel pagina- en website bezoeken ik heb gehad de afgelopen vier jaar. Voor een kleine blogger, ben ik best tevreden. Ook ben ik blij dat ik geen reclame op mijn website heb. Het is geen broodwinning voor mij. Dat scheelt natuurlijk wel. Daarom voel ik me vrij om ieder merk te noemen, waar ik tevreden over ben. Ik word niet betaald om die te promoten. Dat houdt wel in dat, ik een kleine blogger blijf. En weet je - daar ben ik blij mee. In opdracht werken ligt mij niet. Trouwens, wanneer hobby werken wordt, moet je op zoek gaan naar een andere hobby. Nee, laat mij maar rommelen in de marge. Met iedere bezoeker en/of lezer ben ik blij. Het openen van deze specifieke pagina openen was een schot in de roos. Er is veel interactie. Veel lezers sturen me een bericht. Daarvan krijg ik bericht in mijn inbox van gmail. Zo geef ik ook antwoord.  Het blijft dan een tussen jou - lezer, en mij.


Ik was weer aan het afdwalen, terug naar de cijfers.

Sitebezoeken       - 141.534

Paginabezoeken - 186.514

Ik ben tevreden.


13.03 uur

We zitten te wachten op de boodschappen. Wat ik wel weet, de biologische bloemkool zit er niet bij. Is dat jammer de bammer? Nee, het is niet jammer. Kan gebeuren. Mocht ik groente tekort komen, dan koop ik wel groente bij de groenteboer. En stiekem hoop ik dat hij de eerste Hollandse asperges heeft. Deze komen dan uit Brabant en worden gekweekt in warmtetunnels.


13.08 uur

We hebben gekeken naar 'ik vertrek' gisterenavond. Het blijft leuk om te zien. Ook hoe het met oude ik vertrekkers is vergaan. Wel heb ik moeten wennen aan het taalgebruik tijdens het deel van het stel in de Dominicaanse republiek. Ik hoorde over prela, en kwarrel en meer Gen Z taal. Gelukkig is daar google. Daar wilde ik meer over weten. In het kort - prela staat voor pre-relatie. En kwarrel, noemde ik en meer Generatie X -ers, gewoon een scharrel. Oh en voor de kwarrel heb je dus een scharrel, ook wel friends with benefits genoemd. Zo simpel kan het dus zijn. Ik doe er niet aan mee. Hoe zou gen Z het noemen als je bijna 45 jaar getrouwd bent. Saai of...? Ik zou het antwoord weleens willen weten.


18.14 uur 

De boodschappen zijn bezorgd. Gemak dient de mens. Mijn energie is beperkt, dus moet ik er goed mee omgaan. Na de boterham vanmiddag zijn we wezen wandelen. Het ging moeizaam, maar beter dan gisteren. Het is wat het is. Vanavond heb ik een simpele pasta maaltijd bereid. Geen vlees erbij, wel feta en veel geraspte Zwitserse bergkaas erdoor. Was lekker hoor. 

Fijne avond allemaal.


Scroll naar beneden en lees mijn eerdere blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

25 februari 2025

10.11 uur

Vandaag stond op het programma - bloed afname. Het was de eerste keer sinds onze verhuizing, dat ik het hier - in ons wooncomplex liet doen. Met de lift naar beneden en ik was gelijk aan de beurt. Het bloed stroomde direct uit de ader. Langzaamaan gaan mijn aderen weer herstellen. Daar ben ik ongelooflijk blij mee. Want soms kwam er pas bloed na 3x prikken. Dat was niet prettig. Maar dat snap jij - lezer - ook wel. Ja toch?! Nu  maar hopen dat mijn bloedwaarden goed genoeg zijn om met de immunotherapie door te gaan.


10.42 uur

Op de foto onderaan dit blog, zie je een gips van de Dokwerker. Het beeld wat in Amsterdam staat en symbool staat voor de februari staking. Deze staking, die begon op 25 februari 2041, was het enige en grootste verzet tegen de deportatie van Joden in WO2. Nadat op 22 februari 2041 twee razzia's hadden plaatsgevonden, waarna 425 Joodse mannen met bruut geweld op transport werden gezet naar de concentratiekampen, kwam men in verzet. De stakingen begonnen in Amsterdam en duurde drie dagen. Ieder jaar wordt dit grote en enige verzet herdacht. Het hele verhaal kan je lezen wanneer je hier klik.  Het is een stuk geschiedenis van Nederland.


10.52 uur

De foto van het gipsen beeld, staat in de gips-o-theek in het museum, Beelden aan Zee in Scheveningen. Op 19 september 2019 zagen wij het. Het was die dag mooi weer. En voor het eerst gingen Dries en ik, zonder onze mopshond Bas op stap. Het was raar om zonder onze trouwe makker op stap te gaan. Het was ook goed dat we het hebben gedaan. Mensen waarvan hun hond is overleden, begrijpen denk ik wel wat en hoe ik dit bedoel.

Wij konden nu een museum in. Daar zagen we een mooie expositie van Jaume Plensa. Kan me voorstellen dat je niet direct weet over wat voor beelden het gaat. Klik hier. In het Erasmus MC, staat een groot vrouwengezicht van deze kunstenaar. Daar kan je niet omheen, zo groot is het.


Nadat we alle beelden hadden gezien, zag ik ineens de gips-o-theek. Dat was best interessant om al die proefmodellen te zien. Maar ook het definitieve werk als gips, wat werd gebruikt om het echte beeld te maken van de Dokwerker. 


18.24 uur

Vandaag zat ik niet zo lekker in mijn vel. Afgelopen nacht slecht geslapen. Later vandaag kreeg ik zware benen. De steunkousen kwamen hierdoor nog strakker te zitten. Veel lopen ging vandaag ook niet. Wel gedaan. Maar kreeg vrijwel direct ik pijn in mijn onderrug. Het werd een zware tippel. Thuis gekomen gelijk op de bank gaan zitten. Koken heb ik niet gedaan. Een pot soep van de kleinste soepfabriek open gemaakt en opgewarmd. En omdat ik er trek in had, bamischijf uit de airfryer. Heb er van zitten smullen.

Trouwens - had ik al eens gezegd dat die soepen en bouillons van goede kwaliteit zijn? Bij deze dus...

De bloeduitslagen zijn binnen en ik mag niet klagen. Alles is binnen de marge. Mijn HB is ook op orde. Het blijft onder voorbehoud. Morgen word ik gebeld door de oncologieverpleegkundige en dan hoor ik van haar of ik door kan gaan  met de immunotherapie. Morgen worden de maandboodschappen bezorgt, samen met de boodschappen voor aankomende week.


Vanavond kijken we naar ik vertrek en daar gaan ze weer. Ben benieuwd. 

Fijne avond allemaal.


Scroll naar beneden en lees mijn eerdere blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

24 februari 2025

10.28 uur

We waren wat vroeger uit bed omdat mijn medicijnen bezorgt worden. Het zou zomaar kunnen dat ze eerder worden bezorgt. Dan moet Dries toch eerst iets aantrekken, want de deur doet hij niet open in Adamskostuum. Staat een beetje raar. Nu ik dit zit te tikken denk ik, misschien maar eens ochtendjassen aanschaffen, voor je weet maar nooit.


10.45 uur

Wij kijken best veel tv. Gelukkig is er ook voldoende om te bekijken. Toegegeven, je moet wat abonnementen afsluiten, maar dan heb je ook wat. Wij gaan niet naar de bioscoop, dan word ik direct misselijk van die stinkpopcorn en andere vieze, of vette geuren. Dat geld sparen we uit. Het meeste kijken we series of films via Netflix of NPO start. Eergisteren waren we begonnen via NPO start met: Hel of Hotel. Dat gaat over BN-ers die de bajes ingaan voor een tijdje. Met echte, voormalig gedetineerden. Het gaf best veel spanning en frictie. Joost Eerdmans had zich hier ook voor aangemeld. Er gebeurde veel,  heftige discussies met emoties. Voor Joost was het een eye-opener. Hij heeft een ander beeld gekregen over het verblijf in de bajes, maar ook in de gedetineerde mens. Dries en ik trouwens ook. Nou ben ik wel nieuwsgierig wat Joost met deze ervaring gaat doen. Hij is/was een voorstander van de harde lijn. Je begrijpt, dit programma is een kijktip.


11.44

Bingo! Weer dubbele cijfers. Echt, ik ga er niet op zitten wachten. Het overkomt mij. Want juist op dit tijdstip schiet er iets te binnen waarvan ik denk - hier wil ik iets over schrijven.

En dat iets is - influencers. Op Facebook zie ik een influencer die zogenaamd verstand heeft van kanker. Ze is afgestudeerd op de school van onnozelheid in onwetendheid. Die school bestaat niet echt, wel in  mijn hoofd. Ze nemen een reeel op en praten veel, heel veel. Met gebaren, die afleiden van wat ze zeggen. Soms komt er zo'n praatpop voorbij en heeft het over kanker. Ze heeft dan klaarblijkelijk een studie gedaan over het onderwerp wat ze behandeld. Niet echt natuurlijk. Ze praat poep. Maar het ergste van alles is. Er zijn mensen die geloven wat er wordt verteld. Dat kan je zien aan de berichten onder zo'n filmpje. Gelukkig zie ik ook tegenberichten. Dat ze onzin uitbraakt. Helaas worden die tegenberichten amper gelezen. En als die tegenberichten gelezen worden, dan krijgen juist de tegenstanders commentaar of stomme opmerkingen. Dit gaat mijn verstand te boven. De jouwe ook hoop ik.


Nog even dit: voordat ik commentaar ga krijgen over bovenstaande stukje. Ja, er zijn ook influencers die wel weten waar ze het over hebben. Helaas moet je die met een kaarsje zoeken.


19.05 uur

Het eten zit achter de kiezen. Niks bijzonders. Iets met bloemkool, kikkererwten en haaskarbonade. De kruiderij was, al andalus van Jonnie Boer. Lekker spul, zonder zout, suiker en andere toevoegingen die je beter kan mijden.

Vanavond kijken we naar Hunted vips en grote gezinnen met vakantie. Ik kijk ernaar en denk er het mijne van.

Wat gaan jullie vanavond doen?


Fijne avond allemaal.


Scroll naar beneden en lees mijn eerdere blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

23 februari 2025

11.04 uur

Een nieuwe dag - deze dag. Gewoon een rustige zondag. Zelf had ik gehoopt op beter weer. Maar ja - wie niet. Het gaat een rustdag worden - wederom. Ik ben onrustig op een rare manier. Kan er de vinger niet opleggen.

Misschien heeft het met het aanstaande voorjaar te maken. Daarover gesproken - afgelopen vrijdag, de 21ste, zag ik op mijn terugweg van het boodschappen doen, twee dartelende citroenvlinders. Hoe geweldig is dat? Inderdaad, heel geweldig. Neem daarbij het gefluit van de vogels en het plaatje is compleet. Ja toch? 


12.04 uur

Kijk naar de tijdstippen. Dit geloof je toch zelf niet. Het is echt waar, exact een uur later begin ik aan dit gedeelte van de dag.

Onlangs had ik het eerder aangehaald en weer weggehaald. Waar het over ging? Of chemobrein. Ik had er aardig wat woorden aan besteed. Maar de twijfel sloeg toe. Moet ik het wel plaatsen, is het relevant, is het blablabla... Vandaag ga ik er toch weer over schrijven. Simpelweg omdat het chemobrein te zien is in de hersenen. Het is niet iets psychisch. Of een soort van simpele vergeetachtigheid, waarvan gezonde mensen zeggen - ach joh, maak je niet druk, ik vergeet ook weleens wat. Nee, het is van een andere orde.


Chemobrein wordt vergeleken met onder andere de schildersziekte om maar eens wat te noemen. Het heeft te maken met de witte stof in je hersenen. Door bepaalde chemomedicatie verdwijnt geleidelijk aan witte stof. Het gaat niet hard, maar toch. Witte stof wat weg is, komt niet meer terug. Er zitten dus zwarte gaten in de hersenen.

O ja, en die verdwenen witte stof in de hersenen zie je ook vaak bij mensen met dementie. Het is dus wel degelijk iets om rekening mee te houden.


Met mijn brein ben ik niet dagelijks bezig. Ik doe en leef gewoon. Maar het verklaart wel bepaalde zaken. Wel moet ik soms extra hard nadenken. Gelukkig hou ik van een soort van structuur. Alles moet een eigen plek hebben. Denk aan handdoeken, bestek, kruidenpotjes etc. Dat zou ik bij wijze van spreken blindelings kunnen pakken. Wat ook helpt is bewegen, zoals ik doe - wandelen in het bos. Het geeft me nieuwe energie. En ja, ik word er ook moe van. Dat is goed, vind ik. Moe zijn van het wandelen is anders, dan de moeheid die mij soms vanuit het niets overvalt. Zelfs wanneer ik in 'morgens wakker wordt. Dan moet ik mij er echt toe aanzetten om uit bed te gaan.

Weet je, het is niet anders. Tegen vechten heeft geen zin, accepteren wel. En bij de dag leven. Ook dit waren de woorden die een nog oudere vrouw van de week in de lift tegen mij zei.  Die woorden kon ik beamen. Iets van - carpe diem, en meer gevleugde uitspraken.


12.33 uur

De zon is doorgebroken. Ik ga de was opvouwen, daarna een boterham eten. Om daarna de wandelschoenen aan te doen, stokkies aan mijn handen en dan lekker naar het bos om een rondje te gaan stokstruinen.


17.50 uur

Vandaag op alle socials mijn profielfoto gewijzigd. Dries had de foto's gemaakt. Morgen ga ik hier, op de website, ook een andere foto uploaden.

Op Facebook en Insta krijg ik lieve berichten op de foto's. Eén van de foto komt op de achterflap van mijn boek.


Fijne avond allemaal.


Scroll naar beneden en lees mijn eerdere blogs
Een zwart hart-icoon op een witte achtergrond.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

22 februari 2025

11.47 uur

Het is bijna middag, zoals je aan de tijd kan zien.  Vandaag ben ik bezig geweest om voor deze pagina een nieuwe omslag te maken. Dat heb ik voor de andere pagina's ook gedaan tenslotte. Ik vind het ook leuk om te doen. Deze pagina gaat in de toekomst een steeds grotere rol spelen op mijn website. Hoe groot? Daar komen jullie vanzelf achter.


12.16 uur

Zoals je kan zien aan de tijd, ben ik er een tijdje mee bezig geweest. Ook ben ik op zoek naar een AI programma. Bij SBS6 Nieuws van de dag, zag en hoorde ik dat het mogelijk is, om met een AI programma, geschreven teksten om te zetten in geluid. Art Rooyakkers had een tekst ingesproken en het programma, heeft zijn geschreven tekst overgezet naar een gesproken bericht - met Art zijn stem. Direct kreeg ik het idee dat dit weleens iets zou kunnen om hiermee een luisterboek te maken. Ik spreek een korte tekst in. Voeg de tekst in het AI-programma in. Dit programma gebruikt dan mijn stem om van mijn boek een luisterboek te maken. Nu nog weten hoe dat programma heet, en of het daadwerkelijk goed werkt. Wie weet?!

Kan je mij nog volgen?


12.30 uur

Vanmorgen nog een lekker stuk appeltaart gegeten. Die had ik gisteren al gekocht bij de warme bakker. Het was nog heerlijk vers van smaak.

Afgelopen week zijn Dries en ik ook druk bezig geweest met ziekenhuisperikelen. Dries is gebeld met de mededeling dat, de wachtlijst voor zijn operatie, vier weken is. Balen is het wel. Hopelijk kan het eerder.


Zelf had ik aankomende donderdag naar het ErasmusMC gemoeten. Er stond een afspraak gepland met de oncologieverpleegkundige. Die afspraak is zo erg niet. Wat wel erg is, is dat ik 90 minuten eerder aanwezig moet zijn. Dit in verband met bloedprikken. Ik stuurde een app-berichtje naar de verpleegkundige met de vraag, kan de fysieke afspraak omgezet worden in een telefonisch? Dat kon, geen probleem. Nu kan ik dinsdag in ons wooncomplex bloed laten prikken. Donderdag wordt ik gebeld - hoe laat geen idee. Maakt niet. We hoeven niet in de ochtendspits te rijden voor een vijf minuten gesprek. Uiteindelijk kost het toch een hele dag. De bloeduitslagen kunnen we zelf al gezien. Hopelijk geen nare verrassingen.


Gisteren is Dries ook nog bezig geweest met het maken van een foto van mij. Ik hou daar niet zo van. Ik ben ook niet van de selfies. Ik heb moeite om mezelf te herkennen op een foto. Dan moet ik echt wennen. Daarnaast ben ik kritisch, wanneer ik mezelf op de foto zien. En ook moet ik aan mezelf wennen, dat duurt een paar uur, soms zelfs een hele dag voor ik aan mezelf op de foto gewend ben. Het is vandaag te donker. Misschien is het morgen beter weer. Dan gaan we het bos in om foto's nemen.


18.34 uur

Vandaag heb ik het mezelf makkelijk gemaakt eettechnisch gesproken. Ik heb een pot tomatensoep van de Kleinste soepfabriek opgewarmd. Erbij heb ik een kaascrème gemaakt van gorgonzola picanto. In de deli zie ik het ook steeds staan. Alleen koop ik dat niet. Daar zit alcohol in, want het wordt gemaakt met prosecco. Sinds mijn gynaecoloog-oncoloog alcohol ontraadde, drinken wij het niet. Deze crème heb ik gemaakt met witte 0.0 alcohol wijn. Het was geslaagd kan ik verklappen.


Die soep is trouwens erg lekker en een aanrader. #nospon


Crackers en een kom kaas dip op een houten snijplank
Een kopje koffie met een hart erop en een qr-code.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

21 februari 2025

 10.10 uur

Goedemorgen.

Een nog zo goed als leeg dagverslag. Ik ga eerst mijn rondje Dorpsplein boodschappen doen. Daarna zal ik wel moeten uitrusten. Mijn lichaam en energieniveau zal niet meer worden zoals voor de eerste en tweede operatie. Het zij zo. Er tegen vechten kost ook energie. Dat laat ik maar achterwege. Het is goed zoals het nu is. Op deze manier kan ik wel 68 jaar worden. Oh wacht...dat is al binnenkort. Dat ga ik zeker halen - denk ik.


Bij deze tekst is het gebleven. Ik was te moe...




Een kopje koffie met een hart erop en een qr-code.

20 februari 2025

 11.11 uur

Whoop. Je ziet het goed. Ik ben een 11.11-er. Het is ongelofelijk maar waar. Praktisch iedere morgen, op dit tijdstip check ik de klok en zie dan dit tijdstip. Het schijnt iets met engelen te maken te hebben. Wie hier meer over weet, nodig graag uit om een gastblog hierover te schrijven. Die plaats ik op deze website. Dus laat het mij weten!! 



11.22 uur

Nog iets wat mij bezig houdt. In deze tijd verandert er iedere dag wel iets. Soms denk ik - huh - het is net helemaal hip en happening. en nu al uit de mode. Dan denk ik terug aan de tijd toen ik 16 jaar was. Ik ging werken als bejaardenhelpster in een bejaardentehuis. Ja, zo werd het destijds en heel lang daarna genoemd. Ik kreeg een blauwe jurk met een wit gesteven kruisschort erover heen. Dat was mijn uniform. Later, toen ik in de keuken ging werken kreeg ik een witte jurk, met daaroverheen een wit schort. Vorig jaar, toen ik naar de serie de Joodse raad keek, zag ik een verpleegster dezelfde blauwe jurk, met een afknoopbaar witte kraag en wit schort. Ik hoorde bij wijze van spreken het kraken van het strak gesteven schort tijdens het lopen. In de late jaren 70tig is hier pas verandering in gekomen. Het werd ineens hip om je eigen kleding te dragen, of een wit uniform. De veranderingen gingen niet zo snel als nu. Je kan het saai noemen, maar naar mijn idee gaf het ook rust. Misschien ook zekerheid. Je wist wel waar je aan toe was. 


Trouwens: de dame die dat uniform droeg, heet Claire Bender. Zij speelde de rol van Virrie Cohen. Ik was onder de indruk over hoe zij deze rol speelde. Een geweldige actrice. Ik wist in eerste instantie haar naam niet. Pas later zag ik dat zij en ik dezelfde achternaam dragen. Heb geen idee of we familie zijn. Uitzoeken vind ik zo'n gedoe. Daarbij kan je in bijna ieder land deze achternaam tegen komen.  

 18.13 uur

Vanmorgen nog een rondje bos gedaan. Heuveltje op en gelukkig weer af. Het miezerde wel, maakt niet uit. Ben niet van chocolade. Gelukkig maar, anders zou ik mezelf opeten. Deze ronde was korter dan anderen. Gelukkig hoeven we niet steeds hetzelfde rondje te lopen.

Tijd: 35 minuten

Stappen: 4040

Kcal: 186


Op de foto kan je zien wat we hebben gegeten vanavond.

Fijne avond allemaal.


19 februari 2025

 11.49 uur

Het is momenteel wisselend zonnig of bewolkt. De wind maakt het guur en koud. Vandaag wordt Dries gebeld door de anesthesioloog, althans, dat staat in de planning. Best handig dat dit telefonisch kan. De apotheker had al eerder gebeld. Hij was snel  klaar met antwoorden, hij gebruikt geen medicatie. Behalve wanneer nodig, een pijnstiller. De chirurg waar hij een paar weken geleden was, vond hem een vitale man. En dat is hij ook. Gelukkig wel. Voordat ik geconfronteerd werd met eierstokkanker was ik een vitale vrouw. Wandelen houdt ons fit, en heeft mij fitter gemaakt na de operaties en chemokuren. De immunotherapie, wat eigenlijk een chemomedicijn is, zorgt ervoor dat, ik niet meer zo lang kan wandelen. Daar maak ik mij niet zo druk om. We proberen zeker om de dag te gaan wandelen. En voel ik me goed, gaan we vaker. We wonen nu in een heerlijke omgeving met diverse wandelingen. Alleen vandaag niet - die wind maakt het te koud.

 18.13 uur

Dries is gebeld vanmiddag. Instructies gekregen over pijnstilling. De kans is aanwezig dat hij een nacht moet blijven. Dat is afhankelijk van hoe laat de operatie wordt uitgevoerd. We zien wel, het is wat het is. Op NPO-plus staat het vervolg van Arcadia. Een aantal jaren geleden was de eerste serie op tv. Wij hebben vanmiddag een aantal afleveringen bekeken. Het is best een spannende serie.


Vanavond heb ik pasta op tafel gezet. Uiteraard wel met groenten, maar ook feta. De groenten waren - ui, knoflook, champignons, tomaat uit blik en verse spinazie. De tonijn is niet zichtbaar. We hebben zitten smullen.


Zijn jullie ook zo dol op pasta?


Fijne avond allemaal.


18 februari 2025

 13.53 uur

Ik stond vanmorgen in de Bruna, want ik was op zoek naar een etui voor mijn kleurpotloden. Die zitten nu nog in het doosje. Netjes op volgorde van kleur. Dat vind ik prettig, want zo blijft het overzichtelijk. Inderdaad, ik hou van structuur. Ineens hoorde ik een geluid. In eerste instantie keek ik waar het vandaan komt. Ineens drong het tot mij door. Het geluid kwam uit mijn eigen jaszak. Snel probeerde ik de rits open te trekken - deze keer gelukt - en nam op. Een medewerkster van de apotheek van het Erasmus MC. De vraag ging over de bestelling van nieuwe voorraad immunotherapie-tabletten. Ik wist het antwoord niet. Ik vroeg of zij Dries een e-mailtje wilt sturen. Ging ze doen. Ik was zo afgeleid,  dat ik de winkel verliet en op weg ging naar de Albert Heijn. Focus aan en boodschappen doen. Ik had mijn spullen, en ging richting zelfscankassa om af te rekenen. Ik gebruik de handscanner, dus volg netjes de stappen. Pinbetaling gedaan, bon aangevraagd, kreeg ik een bon zonder streepjescode. Direct kwam er een medewerkster aangesnelt en deed een nieuwe papierrol in het apparaat. Zij zorgde er ook voor dat ik de juiste bon kreeg. Met de boodschappenkar naar een rustige plek om de boodschappen in te pakken. Daar staat een stoel, zodat ik niet teveel hoef te bukken. Na het inpakken, nog even uitrusten. Een vrouw zag mij en vroeg of het goed ging. Ik vertelde dat ik nog even uit zat blazen. Toch fijn, een bezorgde stadsgenoot. Op naar huis. Ben ik net op pad, weer telefoon. Weer dezelfde dame. Nu met de vraag of we de medicijnen komen halen, of moet het worden bezorgd. Graag het laatste. Bezorg tijdslot werd besproken en we namen afscheid. Telefoon weer in de zak van mijn jas en vamos - op naar huis. Al met al werd het een heerlijke wandeling, zo in het zonnetje. Telefoontjes wanneer ik onderweg ben blijf ik lastig vinden. Maar soms ontkom ik er niet aan. Ben ik de enige die dit lastig vindt? Daar ben ik nou wel nieuwsgierig naar.


14.20 uur

Vanavond eten wij, Aziatische maaltijd op mijn manier. De varkensschnitzels staan in de marinade. De marinade heb ik gemaakt met, sojasaus en specerijen voor nasi/bami. Zonder zout en suiker. Deze ga ik apart bakken. Ik heb gesneden nasi/bami-groenten gekocht, wat ik nooit zo lang in de koelkast wil bewaren. Het wordt door heten bewaren, niet lekkerder van.  De kool kan gaan fermenteren. De groente roerbak ik gaar, de schnitzels gaar ik in de airfryer en onderwijl kook ik de biologische volkoren noedels. Zo vinden wij het lekker.


17.53 uur

De avondmaaltijd was zo snel klaar. De varkensschnitzels smaakten heerlijk, het marineren is echt een succes. In de airfryer gegaard op 160 graden, 10 minuten. Daarna in blokjes gesneden en door de groenten gemengd.

Later vanavond gaan we zeker naar het programma - ik vertrek kijken, maar ook naar het programma- daar gaan ze weer. Altijd leuke tv,  fijn om bij te ontspannen.  

Wat hebben jullie gegeten vandaag?

 


Fijne avond allemaal. 

Een pot met kruidenmix staat op een houten tafel.

Wat vind jij ervan?

Contact Us

17 februari 2025

 09.40 uur

Gisteren had ik het over levervetting. Vandaag is het groot in het nieuws. En het is ook schrikbarend. Het ligt niet alleen aan de frisdranken. Suiker zit in veel producten, net als zetmelen. Denk aan geraspte kaas, geraspte nepmozzarella, magere rundergehakt, groentepoeders -zogenaamde wereldmaaltijden, mayonaise en bouillonblokjes. Het zijn kleine hoeveelheden, maar als je kijkt hoeveel je op één dag binnenkrijgt, dan is dat best veel. Terug naar de basis, dat is het beste in mijn optiek. Niet voor niets ben ik al jaren bezig met het promoten van mijn recepten. Ik laat zien welke kruidenmixen ik gebruik.  Wanneer je anders gaat eten moet je daaraan wennen. De smaken zullen niet zo sterk zijn. Logisch, want er zit geen smaakversterker in. En in de meeste producten, zeker kant-en-klare is dat toegevoegd. Leer spelen met kruiden en specerijen. Proef tussendoor of het goed op smaak is. Misschien een beetje meer peper of iets anders. Het ligt allemaal aan je eigen smaakpalet. Ook dat is voor iedereen anders.

Terwijl ik dit schrijf, weet ik dat je al bent afgehaakt. Prima. Maar wanneer je er nog bent, dan heb ik een tip voor je.  Neem vandaag je voorraadkast eens onder de loep. En lees, vaak letterlijk met een loep - de teksten op de verpakking. Zie je glucosestroop staan, weg ermee. Zoetmakers hebben veel benamingen.


Nog even over yoghurt. Ik werd geattendeerd door Dries dat er een groot onderzoek is geweest over yoghurt. Het schijnt dat iedere dag yoghurt eten je beschermt tegen diverse vormen van darmkanker. Klik hier voor het artikel en doe er je voordeel mee.

Noot - in het artikel wordt gepleit voor 0% vet. Doe dat niet. Want dan kom je bij de extra bewerkte varianten. Zelf kies ik voor Griekse style yoghurt, met een beetje vet.


18.02

De zon scheen zo uitbundig dat binnen blijven geen optie was. Dries had een zakje mee en een aardappelschilmesje. Hij had geen kwade bedoelingen. Het plan was om wilde bieslook en daslook te plukken. Het is gelukt. Alleen ik werd ineens een beetje bang. Want ik las dat wanneer je daslook plukt, op moet letten dat je geen bladeren van de herfststijlloos plukt of een andere plant. Eigenlijk wel zonde, maar de blaadjes zijn weggegooid.  Zie foto.


De resultaten van de wandeling

Tijd: 39 minuten

Aantal stappen:4540

Afstand: 3,13 km

Kcal: 209.

Wederom niet slecht. 


Wat hebben we gegeten vandaag?

Kip in het pannetje anders. Het recept komt op de website. 


Fijne avond allemaal. 


It's not easy being anders


16 februari 2025

 10.37 uur

Inmiddels ben ik al twee uur op. Zoals gebruikelijk starten we de dag met koffie. Zwart zonder suiker, en ouderwetse filterkoffie. Het schijnt de gezondste manier van koffie zetten te zijn. Dat is voor ons een prettige bijkomstigheid, aangezien wij het nog het lekkerste vinden. Natuurlijk, wanneer we een dagje weggaan of elders koffie drinken, is de andere koffie ook lekker, daar niet van. Maar toch...we zijn gewend aan ons eigen sterke spul zonder de suiker.

Na de koffie het ontbijt. Over ons ontbijt heb ik eerder geschreven. Het is voor ons de beste start. En iedere dag hetzelfde. Alleen wanneer het seizoen wisselt, eten we fruit wat bij dat seizoen hoort. Dat is logisch.

Toen Dries pijn rechts aan zijn rug had en hij bij de huisarts was, zei zij: 'het is of een levervetting, of galstenen.' Zelf dacht ik, levervetting, het lijkt mij stug. Maar alles kan natuurlijk. Waarom het mij stug leek, ga ik vertellen. Wij drinken geen vruchtensappen drinken - nooit,  en gebruiken weinig tot geen suiker. We drinken geen frisdranken en alcohol. Met dat laatste zijn we ook gestopt na het advies van mijn gynaecoloog-oncoloog. Wij dronken en half glaasje wijn bij het eten, meer voor de zogenaamde gezelligheid. Zij vertelde dat zelfs één glas per dag ook ongezond is, en mijn kanker kan doen laten terugkomen. Nou dan maar niet. Zo belangrijk is het ook weer niet. Een mens kan zonder, net als roken. Nog even over die vruchtensappen, zoals appelsap, sinaasappelsap - ja, ook die versgeperste sappen. Je drinkt het en de suikers gaan regelrecht naar je lever. Tip van deze Rotterdamse heks - probeer het te vermijden. Eet je fruit. Klik en lees wat de artsen hierover vertellen.

En ja, wanneer we uit eten gaan, nemen we een drankje. Wat drinken we dan. Vaak is het alcoholvrij bier. Of Spa rood, zonder smaak of siroop. Thuis drinken we koffie, en verdeeld over de dag, 3x een halve liter thee. Ik drink tussendoor ook water, voor mijn medicatie en medicatie opgelost in water. Het is genoeg.

Frisdrank of vruchtensap - drink jij dat vaak?


11.00 uur

Om bezig te zijn heb ik twee makkelijke hobby's. Eén ervan is diamond painting. Zie filmpje van een aantal gemaakte werkjes.

En sinds kort kleuren. Inkleuren van tekeningen. Het klinkt misschien kinderachtig. Kleuren is toch iets voor kleuters of kinderen. Sinds ik ermee begonnen ben, kijk ik daar toch anders tegenaan. Zeker nadat ik eindelijk hét kleurboek heb gevonden. De teksten zijn op zijn zachts gezegd, anders. Het mag ook wel anders vind ik. Misschien vind je het te hard. Maar ik ga er goed op. Het weergeeft mijn gevoel wat heb ik sinds het begin van mijn eierstokkanker. De eerste kleurplaat heb ik klaar. De tekst is gedeeltelijk ingekleurd met de kleur - teal. En dat is de kleur van het kankerlintje wat staat voor eierstokkanker. Want dat is kanker toch - fuck. Of fuck de kanker. Vandaag ga ik beginnen met een nieuwe kleurplaat. 


12.45 uur

We zijn wezen wandelen. Vandaag hebben we voor een andere route gekozen. Deze keer in het Voorns duin gewandeld. Duin op, duin af. Best pittig moet ik zeggen, maar het was zalig. De zon deed zijn best, de wind ook.

De cijfers van vandaag:

tijd - 38 minuten

Stappen - 4344

 Afstand 3 kilometer

Niet verkeerd al zeg ik het zelf.

18.25

Vanavond heb ik weer pizza gemaakt. Deze keer zonder tomatensaus, maar met crème fraiche. Een pinsa pizza Bianca dus. Het was weer erg lekker. Aankomende week hoop ik het recept op de website te plaatsen. Later vanavond naar het programma - no way back kijken. 

Lekker op de bak languit relaxen.

Fijne avond.



Een pizza met paprika en kaas ligt op een stuk bakpapier

It's not easy being anders


15 februari 2025

Daar zit ik dan. Het is inmiddels middag - 12.16 uur. Ik ben begonnen met een nieuwe pagina. In plaats van direct op mijn facebook status te schrijven. Doe ik dat hier. Stoor je niet aan mijn schrijfstijl. Ik vergeet komma's. Zet punten waar komma's zouden moeten staan. Het typeert mij. Vaak vergeet ik woorden af te maken. Dat ene s-je of n-etje op het einde van het woord. Ze ontbreken soms. Stoor je er niet aan. Het maakt mij - mij, die wie ik ben. Later lees ik het na en vul het aan. Het zijn verschrijffouten of slordigheidjes. Hoe je ze noemt, ze maken mij. Niet perfect.


12.20 uur

Het manuscript van Gedonder in het vooronder is gestuurd naar de uitgever. Ook de achterflaptekst. Van alle woorden die ik heb geschreven vond ik dat het moeilijkst. Hoe verkoop ik mijn reisverslag in dagboekvorm over mijn eierstokkanker? Wie zit erop te wachten? Ineens word ik onzeker en nerveus. Er is no way back. Nu komt voor mij de tijd van het loslaten. En dat is me toch een partij moeilijk. Want de woorden die ik heb geschreven horen bij mij. Het zijn gebeurtenissen die ik samen met mijn man, Dries heb doorgemaakt. De chemokuren heb ik gekregen, inclusief coupe Anouk - wat ik daarmee bedoel is in het boek te lezen tzt. (oeps een afkorting, ja, die gebruik ik ook graag).


12.26 uur

Voor vandaag stop ik ermee. Mocht er nog iets in mij opkomen dan schrijf ik dat morgen of overmorgen.


14.44 uur

Een aanvulling want ik vergeet het recept van vandaag met jullie te delen. Het is zaterdag en dat is een ideale dag voor een broodmaaltijd. Wat vind je hiervan - pizza foccacia?

Lekker toch?!


Share by: